بررسی رابطه آسیب های دوران کودکی و سبک دلبستگی با خودشناسی انسجامی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

سابقه و هدف: از نظر روانشناسی "خود" به عنوان نظم دهنده رفتار و تجربه انسانی است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه آسیب­های دوران کودکی و سبک دلبستگی با انسجام "خود" در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می­باشد. مواد و روش­ها: این پژوهش توصیفی همبستگی بر روی 100 نفر بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه­کننده به کلینیک روانپزشکی بیمارستان امام ساری در محدوده سنی 55-18 که به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. در ارزیابی"انسجام خود" از پرسشنامه 12 سوالی خودشناسی انسجامی قربانی، "آسیب­های دوران کودکی"  24 سوالی بوگلاس بریمنر و "سبک­های دلبستگی" هازن و شیور استفاده شد. یافته­ ها: آسیب عاطفی با دلبستگی ایمن دارای رابطه منفی و ضریب همبستگی­0/023 می باشد (0/05>p). آسیب جسمی در دوران کودکی با سبک دلبستگی اجتنابی، رابطه منفی و معنی­دار داشت و ضریب همبستگی 0/231 بود (0/05p<). آسیب­های عمومی در دوران کودکی، رابطه مثبت و معنی­دار با سبک دلبستگی دوسوگرا با ضریب همبستگی 0/239 داشت (0/05p<). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه سبک­های دلبستگی اجتنابی و ایمن با آسیب­های جسمی و عاطفی در دوران کودکی رابطه منفی؛ اما سبک دلبستگی دوسوگرا با آسیب­های دوران کودکی رابطه مثبت دارند.