بررسی خاصیت ضدمیکروبی نانوذره و فیلم کیتوزان بر دو گونه از باکتری‌های بیماری زا با منشا غذا

مقدمه: تجزیه­ناپذیری مواد مورد استفاده در بسته­بندی­های مواد غذایی از یک طرف و آلودگی­های میکروبی ناشی از آن­ها از طرف دیگر، مشکلاتی را برای جامعه امروزی ایجاد نموده است. از این رو استفاده از موادی که قابلیت تجزیه‌پذیری زیستی دارند و دارای خاصیت ضدمیکروبی نیز هستند، مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. کیتوزان یکی از پلیمرهای زیستی است که در جهت حذف این مشکلات در نظر گرفته شده است. مواد و روش­ها: ­در این پژوهش ابتدا نانوذرات و فیلم کیتوزان را ساخته و بعد از بررسی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آنها به بررسی اثر ضدمیکروبی آن­ها بر روی باکتری های بیماری­زا با منشا غذایی که شامل Staphylococcus aureus PTCC 1431 و Listeria monocytogenes  می­باشد، با روش­های مختلف پرداخته شد. یافته­ها: نانوذره کیتوزان با اندازه­ 273 نانومتر ساخته ­شد و میزان  MICوMBC بر روی دو باکتری فوق الذکر 5/3 میکروگرم در میلی لیتر تعیین شد. فیلم کیتوزان نیز ساخته شد که دارای ضخامت 43/69±2/4 میکرومتر، میزان رطوبت درحدود 1% و میزان حلالیت فیلم 52 %  بود که سبب کاهش 100% تعداد باکتری­های بیماری زا در مدت 24 ساعت در دمای 30 درجه سانتی­گراد گردید. نتیجه­گیری: با توجه به قابلیت تجزیه پذیری کیتوزان، از آنجا که خاصیت ضدمیکروبی کیتوزان چه به صورت نانوذره­ای و چه به صورت فیلمی بر روی باکتری­های بیماری زا با منشا غذایی مذکور به اثبات رسید، می­ توان پیشنهاد نمود که در بسته بندی­های ضدمیکروبی مواد غذایی استفاده شود.