بررسی تغییرات علائم بالینی پس از درمان در گوسالههای مبتلا به سپتیسمی تجربی با اشریشیاکلی

زمینه مطالعه: کلی‌سپتی‌سمی اغلب یک بیماری کشنده حاد در نوزادان دامهای مزرعه می‌باشد. علائم اولیه سپتی‌سمی غیراختصاصی است و از نشانه‌های بیماریهای غیر عفونی یا بیماریهای با عفونت موضعی مثل اسهال قابل تفریق نمی‌باشند. هدف: بررسی تغییرات علائم بالینی در گوساله‌ دارای سپتی‌سمی تجربی با باکتری اشریشیاکلی سویه O111:H8. روش کار: در 10 رأس گوساله نر هولشتاین پس از طی دوره سازگاری، سپتی‌سمی تجربی ایجاد و از 24 ساعت قبل از سپتی‌سمی تا 48 ساعت بعد از آن، ثبت علائم حیاتی و هفت معیار بالینی و کشت خون انجام و درمان از 24 ساعت پس از ایجاد سپتی‌سمی شروع شد. نتایج: تغییرات رفلکس مکیدن و شوک معنی‌دار نبود. تغییرات اشتها، دهیدراسیون، رفتار عمومی، توانایی برخاستن و اسکور تام در گوساله‌های مورد مطالعه از قبل از ایجاد سپتی‌سمی تا 24 ساعت پس از سپتی‌سمی و نیز تا 24 ساعت پس از درمان معنی دار بود (001/0 > P). تغییرات قوام مدفوع با شروع درمان معنی‌دار مشاهده شد (04/0 > P). تعداد ضربان قلب (به ترتیب 040/0 P = و 033/0 P =)، تعداد تنفس (به ترتیب 009/0 P= و 001/0 P=) و دمای بدن (به ترتیب 001/0 P< و 004/0 P=) تا ساعت 24 پس از ایجاد سپتی‌سمی و تا 24 ساعت پس از درمان تغییرات معنی‌داری داشتند. کشت خون جز در ساعت صفر و 48، در همه موارد مثبت بود. نتیجه‌گیری نهایی: این مطالعه حاکی از آن است که علائم بالینی به دنبال سپتی‌سمی، به سرعت تغییرات نامطلوبی را نشان می‌دهند که بسته به آغاز درمان در زمان مناسب و داروی انتخاب شده تقریباً طی 24 ساعت برطرف می‌گردد. بنابراین وجود یک سیستم هدفمند اسکوربندی بیماری در ارزیابی بالینی سپتی‌سمی، کمی‌سازی روند تغییرات و اثربخشی درمان مؤثر خواهد بود.