بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرافی، اکوکاردیوگرافی و Function class قبل و بعد از ضربان ساز دو بطنی

چکید ه سابقه وهدف: براساس مطالعات انجام شده، همزمان نمودن عملکرد بط نها از طریق ضربان ساز دوبطنی باعث بهبود کلینیکی در بیماران مبتلا به نارسایی متوسط تا شدید قلبی می شود. با توجه به این که استفاده از این روش در کشور ما ایران نیز رو به افزایش است، انجام تحقیقی در این زمینه لازم به نظر می رسد. مواد و رو شها: این مطالعه یک بررسی مداخله ای است که 65 بیمار با نارسایی قلبی متوسط تا شدید مورد بررسی قرار گرفتند. همه بیماران مورد مطالعه دارای VІ یا New York Heart Association (NYHA) CLASS ІІІ بودند که علی رغم درمان مطلوب دارویی )مهار کننده مبدل آنزیمی آنژیوتانسین ІІ ، بلوکرگیرنده آنژیوتانسین، دیورتیک، بتابلاکر، دیگوکسین( درهمان وضعیت باقی مانده بودند. همچنین همگی بیماران دارای % EF ≤ ٣٥ و ١٢ ms / QRS ≥ ٠ نیزبودند. همه بیماران قبل وسه ماه بعد از کارگذاری پیس میکر از نظر NYHA) Function class )و اکوکاردیوگرافی به روش TDI) Tissue Doppler Imaging ) و الکتروکاردیوگرافی ١٢ لید مورد بررسی قرار گرفتند. ی افته ها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی در این مطالعه، 28 / 10 ± 32 / 60 سال بود. میانگین تغییرات پهنای ، QRS P= 0/000 , 0/14 ms ± 0/01 vs. 0/09 ms ± 0/01( – 0/05ms ± 0/02 ( بود. میانگین تغییرات 7/41 ، EF ± 6/83 + درصد ) 8/46 ± 27/93 درصد. 7/05 vs ± 21/9 درصد، 000 / P = 0 ( بود. وضعیت عملکردی بیماران بر اساس Class NYHA P = 0/000 , 3/14± 0/34 vs. 2/28 ± 0/52( ( بهتر شده بود. نتیجه گیری: این تغییرات نشان از سود بردن بیماران نارسایی قلب متوسط تاشدید از ضربان ساز دو بطنی است.