بررسی تاثیر coenzyme Q 10 بر روی سطح سرمی CRP و Homocysteine در بیماران نارسایی مزمن کلیه تحت همودیالیز مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان های لقمان حکیم و اشرفی اصفهانی

مقدمه مرگ و میر بیماران ESRD عمدتاً ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی است. مارکرهای التهابی با حوادث کرونری مرتبط هستند. Q10 نقش محافظتی در مقابل آسیبهای اکسیداتیو رادیکالهای آزاد دارد. همچنین هیپرهموسیستئینمی یک فاکتور مستقل CAD می‌باشد. با توجه به افزایش آسیب اکسیداتیو در بیماران دیالیزی و تاثیر کوآنزیم Q10 در کاهش استرس اکسیداتیو دراین مطالعه به بررسی تاثیر CO-Q10 روی سطح پلاسمایی مارکرهای التهابی CRP و هموسیتئین در بیماران همودیالیزی پرداخته شد. روش کار این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی از سال 1392-1393 در بیمارستان های لقمان حکیم و اشرفی اصفهانی انجام شده است که با کنترل دارونما و به طریقه متقاطع طراحی شده است. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. به مدت سه ماه به گروه اول، دارو و به گروه دوم دارونما داده شد و پس از زمان تعیین شده برای پاکسازی دارو جای گروهها تعویض و مطالعه برای سه ماه دیگر هم ادامه داده شد. ابتدای مطالعه و انتهای سه ماهه اول دوم، سطح سرمی CRP و هموسیستین اندازه گیری شد. برای بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و آزمون های اسمیرنوف، تی، فیشر، کای اسکوئر و من ویتنی استفاده شد. نتایج 34 بیمار وارد مطالعه شدند درنهایت 26 نفر مطالعه را کامل کردند. آنالیز داده‌ها در زمان سه ماه برای CRP نشان‌دهنده تأثیر معنی‌دار آماری درمان بود. (5/10 to 1/20- = CI95%) (001/0≥p). همچنین آنالیز آماری داده‌ها مربوط به آلبومین نیز معنادار آماری ((6/0 - 0/0 = CI95%) (044/0=p)) می باشد، ولی اثر درمان برای هموسیستین معنادار یافت نشد (63/0=p). نتیجه گیری  Q10 باعث کاهش معنی داری در سطح CRP شده است که به عنوان یک فاکتور التهابی شناخته شده است و در پیش بینی حوادث قلبی- عروقی نقش دارد.