بررسی تاثیر کمی گسترش سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی و رفاه خانوار های شهری و روستایی در ایران: با رهیافت تحلیل مسیر ساختاری

مقدمه: به دلیل ارتباط نزدیک رشد اقتصادی و رفاه جوامع، بسیاری از اقتصاددانان به­دنبال شناخت منابع رشد اقتصادی می­باشند. سرمایه انسانی از طریق افزایش کیفیت و افزایش مهارت­های نیروی کار باعث افزایش میزان دریافتی نیروی کار و متعاقب آن افزایش رشد اقتصادی می­گردد. روش‌ها: این پژوهش بر پایه داده­های ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1385 ایران و با استفاده از روش تحلیل مسیر ساختاری انجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه بخش­های اقتصادی و خانوارهای کشور ایران است. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار SIMSIP_SAM انجام شد. نتا‌یج: با افزایش یک میلیارد ریال در حوزه سرمایه انسانی، تولید بخش انرژی087/0، بخش خدمات 083/0، بخش کشاورزی 082/0، بخش صنعت 064/0و بخش معدن 052/0میلیارد ریال افزایش می­یابد. در میان پنجکهای خانوارها، درآمد پنجک پنجم شهری با 15/0 میلیارد ریال بیشترین تأثیر را از گسترش سرمایه انسانی می­یابند. در مجموع درآمد خانوارها به میزان 23/1 میلیارد ریال افزایش می­یابد. بحث و نتیجه‌گیری: گسترش و یا توجه در حوزه سرمایه انسانی باعث افزایش درآمد پنجکهای مختلف خانوار تقریباً به میزان برابری می­شود و درنتیجه از افزایش اختلاف طبقاتی پیشگیری می­کند و باعث تعدیل آن می­گردد. بنابراین افزایش ارائه خدمات سلامت و آموزش رایگان باعث افزایش رفاه خانوارها، رشد اقتصادی و در نهایت توسعه اقتصادی خواهد گردید. واژگان کلیدی: سرمایه انسانی، رشد اقتصادی، رفاه خانوارها، تحلیل مسیر ساختاری، سلامت، آموزش