بررسی تأثیر فعالیت‌های کشت و صنعت بر توسعة شهر نوبنیاد پارس‌آباد

شناخت تأثیر فعالیت‌ کشت و صنعت بر پویش شهرنشینی در شهر نوبنیاد پارس‌آباد، تحولات اجتماعی ـ اقتصادی و کالبدی شهر پارس‌آباد و شناخت سازوکارهای تأثیر فعالیت‌های کشت و صنعت بر توسعه شهر پارس‌آباد، از مهمترین اهداف این بررسی است. نوع تحقیق، توسعه‌ای ـ بنیادی و روش بررسی آن توصیفی ـ تحلیلی است. نتایج بررسی نشان می‌دهد که جمعیت شهر پارس‌آباد ـ که در اولین دوره سرشماری در سال 1335 در حدود 500 نفر بوده است ـ با نرخ رشدی بسیار بالا در بین شهرهای کشور، در آخرین دورة سرشماری در سال 1385 به 82000 نفر افزایش یافته است. توسعة این شهر عمدتاً در نتیجة گسترش فعالیت مجتمع‌های کشت و صنعت و فرصت‌های اشتغال صورت گرفته و فرآیندهای تولیدی و صنایع تبدیلی و سرانجام ارزش افزوده‌های ناشی از فعالیت‌های زنجیره‌ای وابسته به بخش کشاورزی کلان‌مقیاس با مدیریت دولتی، روند توسعة آن را سرعت بخشیده است. توسعة کشاورزی همچنین مشاغل جدیدی را به‌وجود آورده و بنگاه‌های مختلفی برمبنای آن دایر گردیده است. در مسیر جاده‌های اصلی و فرعی به شهر، مغازه‌ها و مراکز کسب‌وکار تازه‌ای ایجاد شده و درنهایت حجم آمد‌وشد به شهر مشخصاً‌ افزایش یافته است. 94 درصد افراد مورد بررسی در پژوهش حاضر، بر این باورند که کشت و صنعت‌ها و فعالیت‌های اقتصادی وابسته به آنها، بیشترین تأثیر را در توسعة فیزیکی و کالبدی شهر پارس‌آباد، طی 40 سال گذشته داشته‌اند. مقایسة‌ روند رشد این شهر با دیگر شهرهای استان و منطقة مورد مطالعه طی نیم‌قرن اخیر، و همچنین حجم سرمایه‌گذاری گسترده و گردش مالی بالای شرکت‌های کشت و صنعت، نشان می‌دهد که توسعة شهر پارس‌آباد عمدتاً از کشت و صنعت‌ها و فعالیت‌های وابسته به آنها تأثیر پذیرفته است.