بررسی تأثیر تدریس درس بلوغ و نوجوانی بر تغییر نگرش دانش‌آموزان نسبت به مسائل و مشکلات دوران بلوغ

هدف مقاله حاضر، بررسی تأثیر تدریس درس بلوغ و نوجوانی در تغییر نگرش دانش‌آموزان نسبت به مسائل و مشکلات دوران بلوغ است. روش این پژوهش، علّی‌ـ‌‌‌ مقایسه‌ای بوده و به مقایسه دو گروه دانش‌آموزانی که درس بلوغ و نوجوانی را گذرانیده‌اند و گروهی که این درس را نگذرانیده‌اند، در خصوص ابعاد چهارگانه مسائل و مشکلات جسمانی، عاطفی، دینی ـ اخلاقی و اجتماعی می‌پردازد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش‌آموزان دختر و پسری که در سنین 15-13 سالگی در پایه دوم و سوم دورة راهنمایی مناطق 6 و 9 می‌باشند، تشکیل می‌دهند. تعداد دو گروه 70 نفری از بین دانش‌آموزان پسر و دختر مناطق یاد شده بصورت تصادفی برای تحقیق انتخاب گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بوده که دارای 4 حیطه و 40 سؤال است و بر اساس مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت تنظیم شده است. روایی پرسشنامه به لحاظ محتوا تأمین شده و اعتبار آن بر اساس ضریب آلفای کرونباخ معادل 89/0 بدست آمده است. داده‌های بدست آمده در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (آزمون t دو گروه مستقل) تجزیه و تحلیل شده است. به طور کلی یافته‌های تحقیق بیانگر این است که بین میانگین نمرات دانش‌آموزانی که درس بلوغ و نوجوانی را گذرانیده‌اند با آن کسانی که درس مزبور را نگذرانیده‌اند در خصوص دو بعد مسائل و مشکلات جسمانی، دینی‌ـ‌اخلاقی در سطح 05/0< P تفاوت معنادار وجود دارد، اما بین دو گروه یاد شده در خصوص دو بعد مسائل و مشکلات عاطفی و اجتماعی، تفاوت معنادار دیده نمی‌شود