بررسی تأثیر اطمینان بیش‌از‌حد مدیریت بر محافظه‌کاری؛ با در نظر گرفتن نظارت بیرونی

در راستای تجزیه‎وتحلیل نقش ویژگی‌های رفتاری مدیران در گزارشگری مالی شرکت‌ها، پژوهش حاضر به بررسی اثر اطمینان بیش‌از‌حد مدیریت بر هر دو نوع محافظه‌کاری مشروط و نامشروط، با توجه به نقش تعدیل‎گر نظارت بیرونی می‌پردازد. برای اندازه‌گیری اطمینان بیش‌از‌حد مدیریت، از دو مقیاس مازاد سرمایه‌گذاری و مازاد نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام استفاده می‎شود. محافظه‌کاری مشروط بر اساس مدل تعدیل‎شدۀ باسو و محافظه‌کاری نامشروط بر اساس دو مقیاس محافظه‎کاری مبتنی بر اقلام تعهدی و ضریب چولگی گیولی و هاین اندازه‌گیری می‎شود. نمونۀ پژوهش را 197 شرکت پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دورۀ زمانی 1383 تا 1391 پوشش می‎دهد. فرضیه‌ها به‎کمک الگوی رگرسیون چندگانه با استفاده از داده‌های ترکیبی آزمون می‎شوند. نتایج پژوهش نشان می‎دهد هر یک از مقیاس‌های به‎کاررفته برای اطمینان بیش‌از‌حد مدیریت، بر هر دو نوع محافظه‌کاری مشروط و نامشروط اثر منفی معنادار می‎گذارد. همچنین بر اساس یافته‌های پژوهش، برخی سازوکارهای نظارت بیرونی می‌تواند اثر منفی اطمینان بیش‌از‌حد مدیریت بر محافظه‌کاری نامشروط را کاهش دهد.