بررسی بیماران مبتلا به نقرس چندمفصلی

زمینه: نقرس چند مفصلی مزمن بیماری شایعی نیست و گاهی تشخیص آن از نظر دور می ماند و با آرتریت روماتوئید (RA) اشتباه می شود. هدف: مطالعه به منظور تعیین مشخصات بیماران مبتلا به نقرس مزمن (چند مفصلی) انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی بیماران مبتلا به نقرس چند مفصلی که در سال های 1377 تا 1385 برای اولین بار به بیمارستان قائم مشهد مراجعه نمودند، انجام شد. اثبات بیماری بر اساس معیارهای بین المللی نقرس بود. بیماران با تورم کم تر از چهار مفصل از مطالعه حذف شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی ارائه شدند. یافته ها: 18 بیمار در این مدت مراجعه داشتند. در %4/44 بیماران ابتلای مفاصل توزیع کاملاً مشابه با آرتریت روماتوئید داشت. در مایع مفصل 2 بیمار، همزمان کریستال اسید اوریک و پیروفسفات کلسیم یافت شد. نمای تومور کاذب در محل توفوس در یک بیمار و تاندنیت آشیل یک طرفه در 2 بیمار وجود داشت. %61 بیماران بیماری های ایسکمیک قلبی، %50 افزایش تری گلیسرید، %39 نارسایی کلیه و %2/22 دیابت داشتند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تابلوی بالینی بیماری نقرس پیشرفته می تواند با آرتریت روماتوئید اشتباه شود. بنابراین، در بیماران آرتریت چند مفصلی مزمن توجه بیش تر به تشخیص نقرس ضرورت دارد.