بررسی بیان ژن سیتوکروم P450 به‌عنوان زیست‎نشانگر فیزیولوژیک آلودگی در جوجه‎های گوشتی تغذیه شده با نانوذرات نقره

زمینۀ مطالعه: امروزه محققان برای دستیابی به عملکرد مطلوب و حفظ سلامت طیور، نقره را با استفاده از فناوری‌ نانو، به ابعاد نانومتر تبدیل کرده و در تغذیه‌ی طیور به عنوان مکمل غذایی مورد استفاده قرار می‌دهند. از سویی در رابطه با نانوذرات نقره در سطح مولکولی در پرورش طیور، گزارشات کاملی ارائه نشده است. هدف: این پژوهش به منظور بررسی بیان ژن سیتوکروم P450 در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با نانوذرات نقره انجام گردید. روش‌کار: این بررسی با استفاده از 450 قطعه جوجه گوشتی تغذیه ‌شده با 1) گروه شاهد (جیره پایه)، 2) جیره پایه به همراه 1 درصد زئولیت، 3) جیره پایه به همراه 1 درصد زئولیت پوشش داده شده با 5/0 درصد نانو نقره، 4) جیره پایه به همراه 15/0 درصد اسید اُرگانیک و 5) جیره پایه به همراه 1 درصد زئولیت پوشش داده شده با 5/0 درصد نانو نقره مکمل ‌شده با 15/0 درصد اسید اُرگانیک انجام شد. نتایج: نتایج نشان‌دهنده افزایش معنی‌دار سطح بیان ژن سیتوکروم P450 در هر دو بافت روده باریک و کبد در مقایسه با تیمار شاهد در جوجه‌های تغذیه شده با زئولیت (روز 21)، تیمار نانونقره پوشش داده شده بر زئولیت با مکمل اسیداُرگانیک (روز 42 بدون تنش گرمایی) و تیمار نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زئولیت (روز 42 با تنش گرمایی) بوده است (05/0>P). نتیجه‌گیری نهایی: بطور کلی زئولیت و نانوذرات نقره به‌عنوان ماده غیرآلی و شیمیایی با منشأ خارجی شناسایی شده و در بافت کبد و روده به‌عنوان ماده زنوبیوتیک افزایش‌دهنده‌ی بیان ژن‌های زیست‌نشانگر آلودگی بود در حالی که این اثر در تیمار اسیداُرگانیک، به‌عنوان یک اسید طبیعی دیده نشد.