بررسی ایمونوهیستولوژیک بیانHER2 و P53 در مننژیوم و ارتباط آنها با درجه هیستولوژیک

مقدمه مننژیوم شایع‎ترین تومور داخل جمجمه‎ای اولیه با فراوانی قریب 30% می‎باشد. سیستم تقسیم بندی WHO 2007 مننژیوم را به سه درجه تقسیم کرده است. عود زودهنگام شایع‎ترین سناریوی شکست درمان جراحی مننژیوم است.HER2 یک پروتئین غشایی با فعالیت تیروزین کینازی میباشد که در سرطان‎های مختلف از جمله آدنوکارسینوم پستان افزایش بیان آن مشاهده شده است و هدف درمان دارویی با Herceptin می‎باشد.P53 یک ژن سرکوب کننده تومور است که به DNA متصل شده و در صورت اشتباه در همانندسازی با مکانیسم ناشناخته از ادامه سیکل تقسیم سلول جلوگیری میکند. موتاسیون ژن آن منجر به بیان بیش از حد آن و ایجاد تومورهای مختلف در انسان میشود.مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین بیان HER2 و P53 و درجه هیستولوژیک و رفتار نامطلوب (عود) مننژیوم میپردازد.  روش کار 53 بلوک پارافینی مننژیوم انتخاب و بیان HER2 وp53 در آن با رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی بررسی شد. نتایج از 44 مورد مننژیوم درجه یک (خوش خیم) و بدون عود تنها 4 (9%) مورد دارای بیان HER2 و 2 مورد(5/4 %) دارای بیان p53 بودند، از میان 13 مورد دارای درجه هیستولوژیک دو و سه (آتیپیک یا آناپلاستیک) و یا خوشخیم دارای عود 4 مورد (30%) بیان HER2 و 4مورد (30%) بیان P53 دارند که این اختلاف از نظر آماری معنادار نیست، هرچند بطور کلی بیان این دو مارکر با افزایش درجه تومور و سابقه عود افزایش نشان میدهد. از بین 8 مورد که HER2 را بیان کرده اند 4 مورد (50%) بیان P53 نیز داشتند و از بین 49 مورد که بیان HER2 نداشتند تنها 2 مورد (4%) P53 را بروز دادند لذا بین بیان HER2 و P53 رابطه آماری معنادار دیده می‎شود (002/0=p-value). بین بیان HER2 و P53 و سن بیماران، موقعیت مکانی تومور ، جنسیت بیمار از نظر آماری رابطه معنادار یافت نشد. نتیجه­گیری در مننژیوم‎هایی که درجه هیستولوژیک تومور مورد شک است خصوصا در مواردی که تعداد میتوز در حد مرزی می‎باشد رنگ آمیزی P53 , HER2 ممکن است در افتراق موارد بینابینی مورد استفاده قرار گرفته، در برخی بیماران پلان درمانی را تغییر دهد و لزوم رادیوتراپی پس از جراحی را خاطر نشان سازد.