بررسی ارتباط میزان و نوع تغذیه و ورزش با میزان چاقی دختران جوان شهر کرمانشاه

زمینه و هدف: امروزه چاقی و اضافه‌وزن در میان مردم و به‌خصوص دختران به‌صورت یک مسأله اجتماعی درآمده و تبعات منفی زیادی را در بردارد که باید در راستای آن مطالعاتی انجام گیرد. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط میزان و نوع تغذیه و ورزش با میزان چاقی دختران جوان شهر کرمانشاه می‌باشد. روش بررسی: این پژوهش با روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری مورد مطالعه، دختران جوان شهر کرمانشاه است که بر اساس آخرین آمار به‌دست‌آمده، تعداد آن‌ها برابر 151430 نفر است. تعداد 360 نفر نمونه با استفاده از روش نمونه گیری کوکران انتخاب و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است. پس از گردآوری داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفتند. در این مطالعه از آزمون‌های آماری مانند ضریب همبستگی، تحلیل واریانس و مقایسه میانگین‌ها برای آزمون فرضیه‌ها و از رگرسیون چندگانه برای آزمون مدل استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که عواملی مانند میزان فعالیت‌های فیزیکی، تغذیه با شیر مادر و شیر خشک و نوع و میزان غذاهای مصرفی بر چاقی دختران جوان اثر معناداری دارند. این متغیرها توانستند به ترتیب میزان اهمیتی که در تبیین و پیش‌بینی متغیر وابسته(چاقی) داشتند، وارد معادله رگرسیونی شده و روی‌هم 43 درصد از تغییرات درونی متغیر میزان چاقی را تبیین نمایند. نتیجه‌گیری: می‌توان با برنامه‌ریزی منظم برای فعالیت‌های ورزشی، تنظیم برنامه غذایی سالم، ترویج تغذیه با شیر مادر و کاهش مصرف غذاهای آماده، افزایش چاقی را در جامعه کنترل کرد. این مهم با تقویت برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و شناخت و آگاهی به مردم امکان‌پذیر است. واژگان کلیدی:چاقی، فعالیت بدنی، نوع تغذیه.