بررسی ارتباط سیاست‌های جمعیتی با وضعیت منابع آبی کشور

آب، بعد از هوا مهمترین ماده­ مورد نیاز موجودات زنده­است؛ امادر حال حاضر، ایران براساس برخی از معیارها با «بحران آب» و براساس برخی دیگر با «تنش آب» مواجه­است. از سوی دیگر ایرانِ امروز با افزایش میانه سنی به بیش از 30 سال، در آستانه سالخوردگی قرار دارد.این مسأله، توجه سیاست­گذاران را به‌خود معطوف نمود و منجر به اتخاذ سیاست­های افزایش جمعیت شد.پس از این امر، برخی از رسانه­ها به‌شدت در تلاش­اند تا مشکل آب را منحصراً به موضوع جمعیت و سیاست­های افزایش آن پیوند زنند. آنان منابع آبی و زیست­محیطی کشور را حتی برای جمعیت کنونی نیز ناکافی می­دانند.این مقاله درصدد پاسخگویی به ارتباط علمی دو مسأله بحران/ تنش آب و جمعیت با یکدیگر است. لذا با بررسی وضعیت مصرف و شیوه­های انتقال آب، رابطه بین رشد جمعیت و رشد مصرف آب در کشور و مقایسه وضعیت منابع و مصارف آب در ایران و سایر کشورها، شبهه‌ایجاد شده در این زمینه را پاسخ می­دهد. لذا براساس نتایج این تحقیق، گرچه قرار گرفتن آب ایران در وضعیت بحرانی پذیرفته شده­است؛ اما این نکته قابل ذکر است که بحران موجود در مسأله­ منابع آب، مسأله­ کمبود آب نیست، بلکه بحران مدیریت و حکمرانی آب است؛ به طوری‌که گفته می­شود، در صورت به‌کارگیری روش­های مدیریتی صحیح و استفاده از روش­های نوین آبخیزداری در بخش­های مختلف شرب، صنعت، کشاورزی و ... ظرفیت جمعیتی ایران با توجه به منابع طبیعی غنی کشور، بیش از جمعیت فعلی است.