بررسی ارتباط سواد سلامت با سبک زندگی در زنان روستایی همسردار مرکز بهداشت ایذه در سال 1392

زمینه و هدف: سواد سلامت و سبک زندگی از عوامل اجتماعی موثر بر سلامت هستند. این مطالعه با هدف ارزیابی سواد سلامت، تعیین سبک زندگی با دیدگاه عوامل تعیین کننده اجتماعی موثر بر سلامت و همچنین تعیین ارتباط میان سواد سلامت و سبک زندگی با دیدگاه تعیین کننده های اجتماعی موثر بر سلامت در زنان همسردار روستایی شهرستان ایذه انجام گرفت. روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای تصادفی، بر روی 240 نفر از زنان 18 تا 45 سال همسردار با سواد روستایی ایذه در سال 1392 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه «آزمون سواد سلامت عملکردی در بالغین» و «پرسشنامه سبک زندگی با دیدگاه تعیینکنندههای اجتماعی موثر بر سلامت» و «چک لیست مشخصات دموگرافیک» بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از spss-19 و آزمون های آماری کای اسکوئر و Kendall's tau-c، V Cramer's استفاده گردید. یافته ها: میانگین سنی آزمودنیها 38/6±42/28 سال بوده و 5/50 درصد دارای سطح تحصیلات ابتدایی و راهنمایی بودند. از نظر سطح سواد سلامت 62 درصد در سطح پایین (مرزی و ناکافی)، از نظر وضعیت ابعاد سبک زندگی 3/98 درصد از زنان وضعیت شغلی مناسب، 9/77درصد فعالیت فیزیکی نامناسب، 2/31 درصد تغذیه نامناسب، 6/4 درصد کنترل استرس نامناسب، 4/0 درصد دارای رفتارهای بهداشتی نامناسب، 9/2 درصد مراقبت نامناسب از خود در آخرین بارداری و 8/50 روابط اجتماعی نامناسب داشتند. بر اساس یافته ها سطح سواد سلامت با تغذیه (033/0> , p15/0= r) و با استرس (007/0>, p073/0- =r) رابطه آماری معنی داری داشت ولی با وضعیت شغلی، فعالیت فیزیکی، رفتارهای ناصحیح بهداشتی، مراقبت از خود و روابط اجتماعی رابطه آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری: براساس یافته ها با افزایش سطح سواد سلامت، وضعیت تغذیه مناسب تر و و ضعیت استرس افراد بیشتر و دریافت مراقبت در بین این افراد نیز بیشتر میگردید. بر این اساس آموزش به این گروه از افراد در جهت ارتقای سطح سواد سلامت پیشنهاد میگردد.