بررسی اثر کورکومین بر هورمون های محور هیپوفیز- تخمدان در موش‬های صحرایی دیابتی شده با آلوکسان

زمینه و هدف: دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک است که با اختلال در عملکرد غدد اندوکرین سبب بروز اختلالات باروری می­شود. با توجه به خواص آنتی­ اکسیدانی و هیپوگلیسمیک کورکومین، هدف از این مطالعه تعیین اثر کورکومین بر سطح سرمی هورمون­های LH، FSH، استروژن و پروژسترون در موش­های صحرایی دیابتی می­باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه­ مساوی تقسیم شدند. شاهد، دیابتی تیمار نشده و­­ دیابتی تیمار شده با کورکومین (غلظت­های 100 و 200 میلی­گرم بر کیلوگرم). دیابت در گروه­های دیابتی تیمار نشده و دیابتی تحت تیمار، با یک­بار تزریق داخل صفاقی آلوکسان القاء شد. چرخه استروس موش­های صحرایی توسط هورمون­های جنسی یکسان شد. کورکومین به مدت 25 روز به­ صورت داخل صفاقی به گروه­های دیابتی تحت تیمار تزریق شد. به حیوانات گروه­های شاهد و دیابتی تیمار نشده DMSOتزریق شد. در پایان دوره تیمار، سطح سرمی هورمون­های LH، FSH، استروژن و پروژسترون توسط روش الایزا اندازه ­گیری شد. تحلیل آماری توسط آزمون­های One-way ANOVAو تعقیبی Tukey انجام شد. یافته ­ها: تجویز وابسته به دوز کورکومین با غلظت­های 100 و 200 میلی­گرم بر کیلوگرم در مقایسه با نمونه­ های دیابتی تیمار نشده سطح سرمی هورمون­های LH، FSH، استروژن و پروژسترون را به ­طور معنی­ داری افزایش داد (0.05>p). نتیجه­ گیری: نتایج بیانگر اثر معنی­ دار و وابسته به دوز کورکومین بر سطح سرمی هورمون­های LH، FSH، استروژن و پروژسترون در موش­های دیابتی است. بنابراین مصرف کورکومین می­تواند در بهبود اختلالات هورمونی در بیماران دیابتی موثر باشد.