بررسی اثر مصرف رزوراترول برسطح سرمی آدیپونکتین و لپتین در بیماران دیابتی نوع دو

زمینه: رزوراترول پلی‌فنلی است با منشاء گیاهی و دارای صفات ضد اکسیدانی، ضد التهابی و ضد مقاومت انسولینی می‌باشد. مطالعات نشان داده‌اند که مکانیسم عمل این ماده مؤثره از طریق فعال نمودن آنزیم سرتویین 1 دی استیلاز می‌باشد. هرچند دیگر مطالعات نشان داده‌اند که نقش رزوراترول می‌تواند از مسیرهای متابولیکی دیگر باشد. یکی از این مسیرها اثر تحریکی رزوراترول بر ترشح آدیپونکتین‌ها می‌باشد. آدیپونکتین هورمونی است که نقش مهمی در تنظیم حساسیت انسولینی و انتشار انرژی ایفاء می‌نماید. علاوه بر این، رزوراترول می‌تواند با مهار افزایش مقاومت مرکزی لپتین از چاقی جلوگیری کند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر رزوراترول بر آدیپونکتین و لپتین در بیماران دیابتی نوع 2 می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی، تصادفی و دو سو کور بر روی 51 بیمار از مطالعه قبلی که دچار دیابت تیپ 2 بودند انجام پذیرفته است. اطلاعات دموگرافیک و شرح حال پزشکی بیماران به روش مصاحبه جمع‌آوری شده است. بیماران در گروه مداخله روزی دوبار کپسول‌های 500 میلی‌گرم رزوراترول (1 گرم در روز) به مدت 45 روز دریافت کردند. در گروه شاهد نیز کپسول‌های دارونمای مشابه دوبار در روز به مدت 45 روز دریافت شد. در ابتدای مطالعه فشار خون، وزن، BMI و چربی‌ها، اندازه‌گیری سطوح خونی آدیپونکتین و لپتین و نیز تست عملکرد کبد انجام می‌گیرد. پس از تکمیل دوره 45 روزه مجدداً بررسی‌ها و تست‌های ذکر شده صورت می‌گیرند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و T مستقل با به کارگیری از نرم‌افزار SPSS ویرایش 18 انجام می‌گیرد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که هیچ‌گونه تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مداخله و شاهد از لحاظ سطح خونی آدیپونکتین و لپتین وجود ندارد. هر چند با استفاده از آزمون من ویتنی تفاوت معنی‌داری بین گروه مداخله و شاهد از نظر سطح خونی لپتین مشاهده گردید (025/0=P). یعنی در گروه مداخله، میزان لپتین بیشتر از گروه شاهد بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داده است که مصرف رزوراترول به صورت خوراکی (500 میلی‌گرم و دو بار در روز) و به مدت 45 روز در افراد دیابتی نوع 2، تأثیری بر سطوح خونی آدیپونکتین و لپتین ندارد.