بررسی اثر روی بر میزان فعالیت سیستم گاباارژیک مغز موشهای صحرایی مبتلا به صرع

زمینه و هدف: در بیماران صرعی اختلالات عصبی رفتاری یکی از مهمترین علائم می‌باشد. ارزیابی این اختلالات توسط مدل حیوانی مفید بنظر می‌رسد. نقش عنصر روی در این اختلالات و همچنین ارتباط غلظت آن در سرم و هیپوکامپ می‌تواند در روشن شدن روشهای پیشگیری و درمانی کمک کننده باشد. هدف اصلی این طرح ارزیابی اثر عنصر روی به تنهایی و ارتباط آن با میزان فعالیت سیستم گابا ارژیک در صرع می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه اثر روی اضافه شده به آب مصرفی در تشدید اختلالات تشنجی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 48 موش صحرایی نر سفید در 6 گروه 8 تایی به مدت 2 ماه تحت رژیم روی و آب معمولی قرار گرفتند. به سه گروه اول آب معمولی و به سه گروه بعدی روی با غلظت mg/lit248 در آب خوراکی داده شد. شدت تشنج با استفاده از معیار راسین سنجیده شد. مقدار روی سرم و هیپوکامپ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه‌گیری گردید. القاء صرع و تشنج با استفاده از تزریق داخل صفاقی کلرید لیتیوم (mg/kg127) و بیست و چهار ساعت بعد از آن پیلوکارپین (mg/kg50) صورت گرفت. بعد از تزریق دوم بلافاصله به گروه 1 و 4 نرمال سالین (CC1/0)، به گروه 2 و 5 بیکوکولین(mg/kg1) و به گروه 3 و 6 پنتوباربیتال (mg/kg10) بصورت داخل صفاقی تزریق گردید. برای تحلیل داده‌ها از تست‌های "کراسکال والیس" و "من ویتنی‌یو" استفاده شد. یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان دهنده تشدید تشنجی به موازات مصرف روی است. بیکوکولین موجب تشدید اثرات مذکور و پنتوباربیتال موجب تقلیل اثرات فوق گردید. مقدار روی هیپوکامپ در گروه دریافت کننده روی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری داشته است. نتیجه‌گیری: یافته‌های فوق نشان می‌دهد که روی موجب تشدید علائم صرع و اختلالات عصبی همراه آن گردیده که احتمالاً سیستم گاباارژیک در آن نقش دارد. وصول مقاله: 31/3/85 اصلاح نهایی: 14/6/85 پذیرش مقاله: 19/6/85