بررسی اثر دکسترومتورفان و پنتازوسین بر افسردگی ناشی از پروژسترون در موش ماده
نویسندگان
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: پروژسترون یکی از هورمون‌های تولیدمثلی جنس ماده می‌باشد. افزایش سطوح پروژسترون طی سیکل قاعدگی یا مصرف پروژسترون صناعی در قرص‌های ضدبارداری خوراکی در برخی زنان منجر به افسردگی میشود. گیرنده‌های سیگما به‌عنوان اهداف جدیدی در دارودرمانی افسردگی مورد توجه قرار گرفته‌اند. پروژسترون غیر از اثرات هورمونی یک نورو استروئید است و آنتاگونیست گیرنده‌های سیگما می‌باشد؛ لذا در این تحقیق هدف بررسی اثر مصرف توأم پروژسترون با داروهای آگونیست سیگما، دکسترومتورفان یا پنتازوسین، بر آزمون افسردگی می‌باشد. روش بررسی: مطالعه از نوع بنیادی- کاربردی می‌باشد. آزمایشات بر موشهای سوری ماده 30-25 گرم صورت گرفت. از آزمون شنای اجباری جهت بررسی افسردگی استفاده شد. پروژسترون (10 میلی گرم بر کیلوگرم)، به همراه دکسترومتورفان (30 میلی گرم بر کیلوگرم) یا پنتازوسین (2/5 میلی گرم بر کیلوگرم) روز اول و 0/5 ساعت قبل از آزمایش در روز دوم تجویز شدند. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک‌طرفه ANOVA با تست تکمیلی Tukey مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: پروژسترون منجر به افزایش زمان بی‌حرکتی (بیش از 3 دقیقه) در موش‌ها شد که معیاری از افسردگی حیوان می‌باشد (0/05P<). بی‌حرکتی حیوانات به دنبال مصرف دکسترومتورفان (13±100 ثانیه) (0/001P<) و پنتازوسین (6/9±124 ثانیه) کاهش یافت (0/01P<)، این تغییرات در راستای داروی ضدافسردگی شاهد فلووکسامین بودند. نتیجه‌گیری: از آنجایی که افسردگی ایجاد شده با پروژسترون توسط آگونیست های سیگما برطرف شد؛ لذا گیرنده‌های سیگما مسئول افسردگی ایجاد شده با دوزهای بالای پروژسترون می‌باشد؛ بنابراین این آگونیست ها را می‌توان در دارودرمانی پروژسترون با دوز بالا به‌عنوان ضدافسردگی موثر مدنظر داشت.
منابع مشابه
بررسی اثر و مکانیسم های اوپیوییدی و دوپامینرژیک دکسترومتورفان بر پاسخ درد ناشی از صفحه داغ در موش
Background and purpose : Dextromethorphan is a non-competitive NMDÂ receptor antagonist in the glutamatergic system with over 47 years of clinical usage experience as an over-the counter antitussive drug. We previously demonstrated that dextromethorphan modulates the pain threshold in the mouse acetic acid (0.6%,intraperitonealy)-induced writhing test (a tonic and chemical model for chronic p...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملبررسی اثر استرس حاد شنا کردن بر میزان پروژسترون، تستوسترون، +Na و +K سرمی در موش صحرایی نر و ماده
هدف : مقایسه پاسخ پروژسترون و تستوسترون سرمی به استرس حاد شنا کردن در دو موجود نر و ماده. طرح : اثر استرس حاد شنا کردن (به مدت 10 دقیقه در دمای 25 درجه سانتیگراد) بر تستوسترون، پروژسترون K+ , Na+ سرمی. حیوانات: ده موش صحرایی ماده و ده موش صحرایی نر در شرایط نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی. روش : آزمایشات در دو مرحله انجام شد. مرحله اول در شرایط بدون استرس در ساعت 8 صبح خونگیری انجام ش...
متن کاملبررسی اثر و مکانیسم های اوپیوییدی و دوپامینرژیک دکسترومتورفان بر پاسخ درد ناشی از صفحه داغ در موش
سابقه و هدف: دکسترومتورفان آنتاگونیست غیر رقابتی گیرنده nmda سیستم گلوتامات- ارژیک می باشد که به عنوان یک داروی ضدسرفهotc ، بیش از 47 سال کاربرد بالینی دارد. نظر به این که اثر و مکانیسم های اوپیوییدی و دوپامینرژیک دکسترومتورفان در مدل های فازیک و حاد درد بررسی نشده است، در این مطالعه اثر دکسترومتورفان بر پاسخ درد ناشی از صفحه داغ در موش مورد آزمایش قرار گرفت.مواد و روش ها: اثر دکستــرومتــورفان...
متن کاملبررسی اثر نانو اکسید روی برزخم‌های ناشی از سوختگی در موش سوری ماده
سابقه و هدف: سوختگی یکی از عوامل انتشار بیماری است و داروهای موضعی متفاوتی برای درمان سوختگیها استفاده میشود. هدف این مطالعه، بررسی اثرات استفاده موضعی نانواکسید روی سوختگی پوست موش ماده بالغ نژاد NMRI بود. روش بررسی: 30 موش ماده بالغ نژاد NMRI در گروههای شاهد 1 (بدون سوختگی)، شاهد 2 (سوختگی بدون درمان)، شم (سوختگی و درمان با آب مقطر و تویین 20)، تجربی 1 ( سوختگی ودرمان با نانواکسید روی با غ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 20 شماره 2
صفحات 100- 108
تاریخ انتشار 2018-06
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023