بررسی اثر تحریکات الکتریکی در درمان بیماران فلج بلز

مقدمه: فلج بلز، فلج عضلات صورت با شروع ناگهانی است که در‌نتیجۀ التهاب عصب فاشیال می‌باشد. درصد زیادی از این بیماران حتی بدون هیچ درمانی بهبود کامل را طی 3 هفته تا 3 ماه بعد نشان دادند. به‌هرحال دارودرمانی، فیزیوتراپی و جراحی از‌جمله درمان‌های رایج این بیماری می‌باشد. استفاده از تحریکات الکتریکی برای ایجاد انقباضات در عضلات صورت یکی از روش‌های رایج درمانی می‌باشد که مطالعات نتایج ضد و نقیضی را در‌مورد کاربرد آن گزارش کردند. هدف ما در این مطالعه مرور مطالعات و مقالاتی بوده است که از تحریکات الکتریکی در درمان بیماران فلج بلز استفاده کردند. روش بررسی: جستجو جهت مطالعات منتشر‌شده در سال‌های 2000 تا 2015 در سایت‌های علمی Google scholar  و PubMed  با واژگان کلیدی Electrotherapy"، "Electrical Stimulation و "Bell's Palsy" انجام شد. در مرحلۀ بعدی جهت جستجوی بیشتر منابع و مقالات مرتبط با  مقالات به‌دست آمده در مرحلۀ اول نیز مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: از بین 53 مقالۀ مرتبط با موضوع 5 مقالۀ کارآزمایی بالینی تصادفی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. نتایج برخی از مطالعات حاکی از اثرات مثبت استفاده از تحریکات الکتریکی همراه با دیگر درمان‌های فیزیوتراپی در بهبود علائم بیماران در مراحل مزمن فلج بلز بود. اما هیچ مطالعۀ کنترل‌شده‌ای تغییر معنی‌داری را در بهبود عملکرد عضلات به‌دنبال استفاده از تحریکات الکتریکی در مرحلۀ حاد فلج بلز نشان نداد. نتیجه‌گیری: باتوجه به بهبود خود‌به‌خودی در اغلب بیماران مبتلا به فلج بلز می‌توان استفاده از تحریکات الکتریکی را به‌مدت 3 ماه پس از وقوع این بیماری به تأخیر انداخت.