بررسی اثر تجویز خوراکی فلفل قرمز بر آلزایمر موش‌های صحرایی نر بالغ

سابقه و هدف: آلزایمر یک بیماری نورودژنراتیو است که مشخصه آن کاهش حافظه و عملکردهای شناختی است. کتاب­های نگارش شده در زمینه طب سنتی یکی از درمان­های موثر برای فراموشی را فلفل قرمز ذکر کرده­اند و در نسخه­های متعدد طب اسلامی از فلفل قرمز برای درمان فساد ذکر (فراموشی) نام برده می­شود. هدف از این مطالعه، تعیین اثر فلفل قرمز بر میزان استیل کولین استراز و دانسیته نورونی هیپوکمپ موش­های صحرایی مبتلا به دمانس (به عنوان عوامل موثر بر بیماری) می­باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، ابتدا دوز مناسب فلفل قرمز بدست آمد و سپس 21 راس موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه گروه 7تایی قرار گرفتند که عبارت است از: Sham، آلزایمر-رژیم معمولی و آلزایمر-رژیم فلفل. مدل آلزایمر با استفاده از جراحی استریوتاکس و تزریق استرپتوزوسین القا شد و پس از دریافت رژیم غذایی به مدت سه هفته، میزان استیل کولین استراز و دانسیته نورونی بافت هیپوکمپ در نواحی CA1، CA2 و CA3 بررسی شد. یافته­ها: میزان استیل کولین استراز هیپوکمپ در گروه آلزایمر-رژیم فلفل نسبت به گروه آلزایمر-رژیم معمولی کاهش معنی داری (p<0.05) نشان داد و دانسیته نورونی گروه آلزایمر-رژیم فلفل نسبت به گروه آلزایمر-رژیم معولی در نواحی CA1(p<0.05)، CA2(p<0.01) و CA3(p<0.01)افزایش داشت. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان دادند که مصرف رژیم غذایی حاوی ده درصد فلفل قرمز توانست اختلال حافظه را در موش­های نر مدل آلزایمر از طریق کاهش میزان استیل کولین استراز و افزایش دانسیته نورونی اصلاح نماید.