بررسی اثر آب میوه و روغن دانه انار بر تراز لیپیدهای سرم خون و پیشرفت آترواسکلروز در خرگوش‌های هایپرکلسترولمی

مقدمه: انار گیاهی بومی ایران و متحمل به خشکی است و به همین علت در ایران عمدتاً در مناطق با آب و هوای کویری به خوبی کشت می‌شود. مهم‌ترین متابولیت‌های میوه انار را پلی فنل‌ها و بویژه پونیکالاژین‌ها تشکیل می‌دهند که دارای خصوصیات آنتی اکسیدانی قوی هستند. روغن موجود در دانه انار نیز یک فرآورده طبیعی منحصر به فرد و غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع است. هدف:. هدف از انجام این طرح بررسی اثر آب میوه و روغن دانه انار بر روی تراز لیپیدهای سرم خون و میزان تشکیل پلاک آترواسکلروز در خرگوش‌های هایپرکلسترولمی بود. روش بررسی: 42 سر خرگوش نر از نژاد نیوزیلند با وزن 7/1 الی 2 کیلوگرم در شرایط محیطی مشابه در 6 گروه 7 تایی به طور تصادفی تقسیم‌بندی شدند. 5 گروه آزمایشی با رژیم غذایی حاوی 1 درصد کلسترول و یک گروه با غذای معمولی حیوان‌خانه به مدت 2 ماه تیمار شدند. در شروع بررسی به غذای 4 گروه آزمایشی دوزهای مختلف (1 و 2 درصد) آب میوه انار و روغن دانه اضافه شد و یک گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. بعد از 2 ماه و در پایان دوره آزمایش میزان لیپوپروتئین‌ها و تری گلیسرید سرم خون آن‌ها اندازه‌گیری شد. سپس حیوانات کشته شده و میزان تشکیل پلاک آترواسکلروز در شریان‌های آئورت آن‌ها به روش پلانیمتری اندازه‌گیری شد. تفاوت بین گروه‌ها درتیمار‌های مختلف برای پارامترهای مورد آزمون در سطح معنی داری 05/0p< مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: تجویز آب میوه و روغن دانه در دوزهای استفاده شده هیچ‌گونه اثر معنی‌داری بر کاهش تراز لیپوپروتئین‌های خون حیوانات تیمار شده در مقایسه با گروه کنترل نداشت، اما بررسی‌های مورفولوژیکی و مورفومتری نشان داد که پیشرفت آترواسکلروز در شریان‌های آئورت خرگوش‌های گروه‌های تیمار شده با آب میوه و روغن دانه انار در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی‌داری کاهش یافته است. نتیجه‌گیری: تجویز آب میوه و روغن دانه انار اگرچه سبب کاهش تراز لپیدهای سرم خون حیوانات هایپروکلسترولمی نمی‌شود، اما مانع پیشرفت پلاک آترواسکلروز در شریان‌ آئورت آن‌ها می‌شود.