بررسی اثرات ملکولی و خونی آبزیان در مواجهه با نانوذرات

در دهه­های اخیر نانوتکنولوژی، به‏عنوان یک فناوری کاربردی مورد توجه قرار گرفته است. نانو ذرات به ذراتی گفته می­شود که حداقل یکی از ابعاد آن­ها در محدوده 100-1 نانومتر باشد. ماهیان استخوانی ممکن است اندیکاتور مناسبی از آلودگی برای پایش آلودگی­ها باشند چراکه پاسخ­های بیوشمیایی آنها کاملاً مشابه پاسخ­های موجود در پستانداران می­باشد. پارامترهای خونی و شکستگی DNA به عنوان یک بیومارکر آلودگی­های محیطی در ماهی و دیگر گونه­های آبزی از جمله ماهیان زینتی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. از آنجا که تکنولوژی نانو در حال رشد است و شمار انواع  نانو مواد و کاربردهای آن در حال افزایش است، بنابراین احتمال اینکه این مواد به میزان قابل توجهی به محیط زیست انتشار پیدا کنند یک واقعیت است که با افزایش نگرانی­ها از جهت سلامت انسان و محیط زیست همراه است. اگر نانو ذره در سیتوپلاسم مستقر شود حضور برخی مواد درشت دانه می­تواند باعث ایجاد آسیب مستقیم یا مرگ سلول در اثر این تعاملات شود و عکس­العمل فیزیولوژیکی گونه­های ماهی نسبت به نانو ذرات مختلف، متفاوت خواهد بود.