بررسی اثرات خواب‌آوری و شلی عضلانی تیموکینون، ماده موثر سیاه‌دانه (Nigella sativa L.) و تاثیر آن بر فعالیت و هماهنگی سیستم حرکتی موش

در مطالعه قبلی نشان دادیم که تیموکینون مهم‌ترین ترکیب کینونی موجود در دانه‌های سیاه‌دانه (Nigella sativa L.) دارای اثر ضدتشنجی در مدل پنتیلن تترازول می‌باشد. در مقاله حاضر، به منظور ارزیابی بیشتر اثرات تیموکینون بر سیستم اعصاب مرکزی، اثرات خواب‌آوری و شلی‌عضلانی آن را به ترتیب با استفاده از آزمایش القای خواب توسط پنتوباربیتال و آزمون گرفتن میله مورد مطالعه قرار دادیم. همچنین با انجام آزمایش‌های میله گردان (Rotarod test) و جعبه باز (Open-field test)، تاثیر تیموکینون را بر فعالیت و هماهنگی سیستم حرکتی در موش بررسی کردیم. در آزمون خواب‌آوری، تیموکینون هیچ‌گونه اثری بر زمان شروع به خواب رفتن و طول مدت خوابیدن موش‌ها نداشت. در آزمون گرفتن میله (Traction test) تیموکینون با دوز 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم باعث ایجاد شلی عضلانی در 30 درصد موش‌ها گردید. در آزمایش Rotarod، دوزهای 80 و 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم تیموکینون توانست به صورت وابسته به دوز موجب عدم هماهنگی حرکات موش‌ها شود. همچنین تیموکینون با دوزهای 2 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم فعالیت حرکتی و شاخص‌های رفتاری موش‌ها را در آزمون Open-field کاهش داد. این نتایج نشان می‌دهند که تیموکینون فاقد اثرات خواب‌آوری می‌باشد ولی می‌تواند موجب شلی عضلات، کاهش فعالیت حرکتی و اختلال در هماهنگی حرکات موش‌ها شود.