بررسی آزمایشگاهی ریزنشت اینله‌های ساخته شده از کامپوزیت رزین پس از استفاده از دو روش آماده‌سازی سطحی

زمینه و هدف: برای افزایش­ گیر میکرو مکانیکی اینله­های کامپوزیتی، آماده­سازی سطح داخلی آن انجام می­گردد. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه­ای میزان ریزنشت اینله­های کامپوزیتی با دو روش آماده­سازی سطحی می­باشد.  روش بررسی: از 75 دندان پره­مولر سالم انسانی اینله­های کامپوزیتی تهیه شد. پس از تراش حفره، همة نمونه­ها به صورت کامپوزیت غیرمستقیم ترمیم شدند. پس از برداشت اینله­ها، نمونه­ها بسته به نوع آماده­سازی به 3 گروه n=25)) تقسیم شدند: گروه ماسه­سایی با ذرات Al2O350 میکرونی، گروه اچ با اسید هیدروفلوریک5/9 درصد و گروه کنترل. اینله­ها توسط سمان رزینی سمان شدند. ترموسایکلینگ نمونه­های آماده شده در دمای  oC55-5 به تعداد 500 دور انجام شد. نمونه­های آماده شده برش داده شدند و زیر استریومیکروسکوپ ارزیابی شدند تا میزان نفوذ رنگ در دیواره­ها مشخص شود. داده­ها تحت آنالیز آزمونهای آماری کروسکال ویلاس و من­ویتنی قرار گرفتند. یافته­ ها: استفاده از ماسه­سایی جهت آماده­سازی سطحی موجب کاهش معنا­داری در میزان ریزنشت نسبت به گروه­های دیگر می­شود (030/0P=). همچنین مقایسة دو به دوی گروه­های مورد مطالعه نشان داد بین دو گروه ماسه­سایی و اسید هیدروفلوریک ( 0385/0P=) میزان ریزنشت با ماسه­سایی به حد قابل ملاحظه­ای کمتر بود. نتیجه­ گیری: نتایج مطالعة حاضر نشان­دهندة این­ است که ماسه­سایی به کمک ذرات Al2O3 موجب بیشترین کاهش در ریزنشت اینله­های کامپوزیتی در مقایسه با اسید هیدروفلوریک می­شود.