اپیدمیولوژی عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری در بیمارستان های شهر جهرم در سال 1395

مقدمه : افزایش بیمارستان ها، ظهور بیماری های نوپدید و بازپدید، افزایش روز افزون مقاومت های میکروبی و نیاز به خدمات متنوع پزشکی، بروز عفونتهای ناشی از مراقبت های درمانی را اجتناب ناپذیر می سازد.  روش کار :  این مطالعه بصورت مقطعی روی پرونده ی بیمارانی که در سال 1395 با تشخیص عفونت بیمارستانی در بیمارستان های شهر جهرم ثبت شده اند انجام شد. چک لیستی بر اساس اهداف طرح طراحی شد. داده ها با استفاده از نرم افزارspss نسخه 16 با آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر در سطح معنی داری05/0= α مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : شیوع عفونت های بیمارستانی در این مطالعه 32 در ده هزار بیمار بود. بیشترین شیوع عفونت های بیمارستانی مربوط به بخشNICU(1/342 در ده هزار نفر)، اطفال(3/92 در ده هزار نفر)  و بخش داخلی (14/68 در ده هزار نفر) بود. عفونت های بیمارستانی شایع در بیمارستان های شهر جهرم به ترتیب: عفونت دستگاه ادراری(2/54 درصد)، عفونت محل جراحی(9/29 درصد)، پنومونی(9/11 درصد) و عفونت دستگاه گوارش(GIT)( 4 درصد) بود. نتیجه گیری: با توجه به فراوانی بالای استفاده از اقدامات مداخله ای در بیماران دچار عفونت بیمارستانی می بایست این اقدامات در شرایط خاص و در حداقل موارد استفاده شود. همچنین، بایستی رعایت بهداشت کامل به کارکنان و کادر پزشکی بخش ها آموزش داده شود. تشخیص به موقع، مراقبت و گزارش تمامی موارد عفونت های بیمارستانی در سیستم نظام مراقبت موجود می تواند در کاهش موارد جدید و همچنین عوارض این عفونت ها موثر باشد. کلید واژه ها : اپیدمیولوژی،عفونت بیمارستانی ، بیمارستان