اندازه¬گیری فعالیت آنزیمی بتا 1و3 گلوکاناز برون یاخته¬ای در جدایه¬های Trichoderma virens و انتخاب جدایه¬های برتر در کنترل بوته¬میری خیار

در این پژوهش چهار جدایه Trichoderma virens  از نظر میزان فعالیت آنزیمی بتا 1و3 گلوکانازی و همچنین کنترل کنندگی بیماری بوته میری خیار  (Phytophthora drechsleri) در شرایط گلخانه و آزمایشگاه بررسی شدند. . برای بررسی فعالیت آنتاگونیستی جدایه­های فوق، آزمایش­های گوناگونی به کمک روش متقابل و آزمون اثر مواد فرار انجام گرفت.  همچنین اثر pH (3، 5، 7، 8 و 9) و دما (5، 15، 20، 25، 30 و 40 درجه سانتی­گراد)  روی رشد جدایه­های تریکودرما بررسی شد. میزان رشد پرگنه­ای جدایه­های فوق در محیط کشت آب آگار دارای کربوکسی متیل سلولز(CMC)  نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و  دیده شد که میان میزان رشد پرگنه­ای جدایه­ها و میزان فعالیت بتا1و3 گلوکانازی مترشحه از آن­ها ارتباط مستقیمی وجود دارد. بطور کلی نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که گونه T. virens 304 و T. virens 414.8 در کنترل بیولوژیکP. drechsleri  تواناتر از دیگر جدایه­ها بوده. همچنین نتایج همبستگی میان درصد کنترل کنندگی و میزان فعالیت بتا 1و3 گلوکانازی مثبت ارزیابی شد، در نتیجه میان این دو شاخص رابطه مستقیمی وجود دارد.