الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی ژنهای اینتگرون کالس 1 ،2 و 3 در جدایههای بالینی

زمینه و هدف: کسب اینتگرون یکی از عوامل مهم چند مقاومتی در باکتریهای رودهای است. رایجترین کاست اینتگرونها حاوی ژنهای مرتبط با مقاومت 9 و 0 در جدایههای کلبسیلا پنومونیه جداشده ، در برابر طیف وسیعی از عوامل ضد میکروبی است. تحقیق حاضر باهدف ردیابی ژنهای اینتگرون کلاس 9 از موارد کلینیکی در شهرستان شهرکرد انجام شد. مواد و روشها: در این تحقیق مقاومت آنتیبیوتیکی 66 ایزوله کلبسیلا پنومونیه جداشده از موارد کلینیکی در آزمایشگاههای تشخیص طبی شهرستان شهرکرد با استفاده از روش دیسک گذاری ساده موردبررسی قرار گرفت. بهمنظور تعیین فراوانی ژنهای اینتگرون از زوج پرایمرهای اختصاصی استفاده گردید. 1%( مشاهده گردید. / 13 %( و کمترین مقاومت نسبت به ایمیپنم ) 0 / نتایج: پس از انجام آزمون آنتیبیوگرام، بیشترین مقاومت نسبت به آمپیسیلین ) 6 95 % مشاهده گردید / 1% و 69 /6 ،%99/ 9 و 0 به ترتیب 5 ، فراوانی ژنهای اینتگرون کلاس 9 . در 63 جدایه هیچیک از ژنهای اینتگرون مشاهده نگردید. در تجزیهوتحلیل آماری با آزمون دقیق فیشر بین اینتگرون کلاس 9 و مقاومت نسبت به آنتیبیوتیک آمپیسیلین ارتباط آماری معنیداری مشاهده گردید. نتیجهگیری: با توجه به اینکه ژنهای مقاومت بروی اینتگرونها قرار دارند و میتوانند از یک سویه به سویه دیگر منتقل شوند و مقاومت را در بیمارستان یا دیگر محیطها منتشر نمایند، لذا این امر اهمیت شناسایی این نوع از ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی را دوچندان کرده است.