اقتصاد سیاسی ایران در دورۀ دولت نهم با استفاده از نظریۀ بازی‎ها

این مقاله، چگونگی کنش متقابل دولت نهم با کارگران و صاحبان سرمایه را با استفاده از نظریۀ بازی تحلیل کرده است. بازی میان سه بازیکن از نوع ایستا با اطلاعات کامل است. استراتژی بازیکنان با استفاده از فرایندهای سلسله مراتبی و روش تحلیل شبکه‎ای تعیین می‎شود. تعادل میان این سه بازیکن از نوع تعادل نش است. اولویت اول بازیکنان در تحلیل سلسله مراتبی و شبکه‎ای برای دولت و صاحبان سرمایه به ترتیب نرخ بیکاری کمتر و دسترسی به شرایط کسب و کار بهتر است، اما اولویت اول برای کارگران در روش تحلیل سلسله مراتبی دریافت دستمزد واقعی بالاتر و در تحلیل شبکه‎ای حفظ اشتغال برای ایشان است. مغایرت اولویت‎ها نشان‌دهندۀ بهینه‌نبودن استراتژی‌هاست. بر اساس نظریۀ بازی‎ها تعادل نش نیز نرخ رشد اقتصادی (درآمد ملی) بیشتری برای دولت، تحقق شرایط کسب و کار بهتر برای سرمایه‎گذاران و دریافت دستمزد واقعی بالاتر کارگران را نشان می‎دهد.