استفاده کاری و تفریحی اعضای سازمان از شبکه‌های اجتماعی و تأثیر آن بر رضایت شغلی

علی‌رغم حضور گسترده شبکه‌های اجتماعی برخط در محیط کار، پیامدهای ناشی از این فن­آوری، موردمطالعه چندانی قرار نگرفته است. هدف از این پژوهش مقایسه تأثیر به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی عمومی با شبکه‌های اجتماعی سازمانی توسط کارکنان با دو انگیزه متفاوت سرگرمی و مرتبط به کار در سازمان بر رضایت شغلی است. بدین منظور این پژوهش 240 نفر از کارکنان شرکت آسیاتک را موردمطالعه قرار داده است. این پژوهش اعتبار فرضیات خود را به روش حداقل مربعات جزئی مورد آزمون قرار داده است. نتایج حاصل از این پژوهش این است که به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی عمومی با دو انگیزه متفاوت سرگرمی و مرتبط به کار منجر به ارتقاء سطح رضایت شغلی افراد می‌شود. به‌کارگیری شبکه‌های اجتماعی سازمانی باانگیزه سرگرمی بر روی رضایت شغلی اثر منفی و باانگیزه مرتبط به کار اثر مثبت دارد. سهم­افزایی نظری این پژوهش این خواهد بود که شبکه‌های اجتماعی در محیط کار لزوماً همراه با پیامدهای منفی نیستند و می‌توانند برای سازمان‌ها مفید واقع شوند.