ارزیابی و بررسی مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از تغییرات اقلیمی در حوضه‌ی ابرکوه

پیامد افزایش تزریق ماده بیشتر (بارش) و کاهش فرایند تبخیر در حوضه‌های آبی منتهی به چاله‌ی ابرکوه در دوران سرد تشکیل دریاچه ابرکوه بوده است، دریاچه‌ای که سازمندی‌های اجتماعی متعددی در حاشیه‌ی آن به‌واسطه‌ی این ویژگی به وجود آمده و در دوره‌های گرم به خاطر برهم خوردن نسبت ورودی و خروجی آن به کویر تبدیل شده است. این نوسانات و تغییر اقلیم و پاسخ‌های زیست‌محیطی آن باعث تغییرات زیادی در سیستم هیدرولوژیکی محلی و ﻣﻨﺎﺑﻊ آب در دﺳﺘﺮس شده است و پایداری حوضه را به دلیل اثر عوامل مختل‌کننده بیرونی چون خشکسالی به خطر انداخته است، خطری که بدون تردید سازمندی‌های اجتماعی را نیز تهدید کرده و در صورت عدم اعمال مدیریتی خاص در نهایت به اضمحلال سازمندیهای انسانی و انهدام اکوسیستم‌های طبیعی آن منجر می‌شود. این مقاله که برگرفته از یک طرح تحقیقاتی در دانشگاه اصفهان است با هدف بررسی چگونگی آثار تغییرات آب و هوا بر سیر تحول حوضه‌ی ابرکوه انجام گرفته و با اتکا به روش آلومتری و ارزیابی 6 ایستگاه سینوپتیک در تحلیل روند تغییرات سالانه‌ی پارامترهای اقلیمی مانند متوسط دما، دمای حداکثر، دمای حداقل، بارش حال و گذشته دریاچه و همچنین استفاده از روش تبخیر و تعرق، به بررسی وضعیت حوضه‌ی ابرکوه و میزان کاهش یخ‌پوش‌ها و در نتیجه میزان ورودی حوضه مبادرت شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می‌دهد که تغییر نسبت پارامترهای محیطی حال به دوره‌های سردتر همگی از آستانه‌های پایداری عبور و وضعیت عمومی سیستم‌های محیطی در آستانه‌ی اضمحلال است.