ارزیابی سیستم های اگروفارستری با تاکید بر حفاظت خاک (مطالعه موردی : شهرستان‌های فریدن و چادگان استان اصفهان)

خاک یکی از مهم‌ترین اجزای منابع طبیعی تجدید شونده به ­حساب می­آید و بر اثر قطع درختان دچار خسارت می­شود. چنانچه این منبع با ارزش مورد حفاظت قرار نگیرد، قابلیت تولیدی آن کاهش یافته و پایداری جمعیت­های انسانی و حیوانی روی آن متزلزل می­شود. حفاظت خاک امری مهم تلقی شده و شناخت چگونگی تأثیر پذیری آن در سیستم­های اگروفارستری ضروری به نظر می­رسد. کارایی این سیستم­ها برای کنترل فرسایش خاک در صورتی که شباهت­های سیستم به جنگل طبیعی از لحاظ فراوانی لاشبرگ، فاصله و ارتفاع درختان بیشتر باشد افزایش می­یابد.هدف این پژوهش مشخص کردن بهترین سیستم­های اگروفارستری از نظر فرسایش پذیری و حفاظت خاک است. نتایج بدست آمده از این بررسی دارای ابعاد مختلف می­باشد. دو جنبه مهم آن عبارتند از: اولاً شناسایی و ثبت تعداد سیستم­ها، عملیات­ها و تکنولوژی­های اگروفارستری موجود در منطقه و ثانیاً بررسی وضعیت خاک سیستم­های اگروفارستری موجود در منطقه و حفاظت خاک در این سیستم‌ها می­باشد. با توجه به­ مرور منابع انجام شده سه فاکتور بافت، درصد خلل و فرج و درصد رطوبت وزنی خاک برای بررسی فرسایش­پذیر بودن یا نبودن سیستم­های اگروفارستری، مورد ارزیابی قرار گرفتند. همان­گونه که انتظار می­رفت نتایج این تحقیق ثابت کرد که از نظر فرسایش پذیری و حفاظت خاک سیستم­­ درختان برای حفظ و احیای خاک نسبت به سیستم­های دیگر موجود در منطقه در شرایط کاملاً بهتری قرار دارد.