ارزیابی روشی شاخص‌های فقر و نابرابری با تأکید بر حقوق اقتصادی در اسلام

اگر هدف دانش اقتصاد را کارایی در تخصیص و توزیع منابع بدانیم، ادبیات موضوع درباره شاخص تخصیص بهینه منابع کفایت می‌کند. اما درخصوص توزیع، شاخص‌های موجود، تفاوت‌های بسیاری با یکدیگر دارند. در نتیجه ارزیابی آثار توزیعی سیاست‌ها براساس متدلوژی‌های متفاوتی صورت می‌گیرد. این مقاله دو گروه مهم از شاخص‌های توزیعی، یعنی شاخص‌های سنجش فقر و سنجش نابرابری را مورد بررسی قرار می‌دهد و در بین شاخص‌های مطرح شده، سه روش‌شناسی‌ در ساختن شاخص‌های نابرابری و پنج روش‌شناسی در ساختن شاخص‌های فقر را ارزیابی می‌کند. درنهایت براساس مجموعه‌ ویژگی‌های شاخص مطلوب، معیار بهینگی و انطباق محتوای آنها با اقتصاد اسلامی، تنها دو گروه از شاخص‌ها با عنوان فقر مطلق و فقر فرصت‌ها معرفی می‌شوند که نسبت به حقوق مرتبط با توزیع مجدد از نظر حقوق اقتصادی در اسلام تناسب بیشتری دارند.