ارزیابی رابطه‌ی بین متغیّر مستقل آگاهی از عملیات حفاظت خاک و آبخیزداری با مشارکت مردمی در حوزه‌های آبخیزدر جهت توسعه‌ی روستایی

مطالعات اخیر در بسیاری از کشورها نشان‌دهنده‌ی اثر بسیاری از عوامل نظیر رضایت‌مندی، دانش، وضعیت مشخصات فردی جمعیّتی و متغیّرهای رفتاری در مشارکت مردم می‌باشد. مسأله‌ی مهم این است که آیا این متغیّر‌ها نیز بر میزان مشارکت مردمی درایران مؤثر می‌باشند؟ هدف از این تحقیق بررسی عوامل ارتباطی مؤثر بر دانش کشاورزان در به‌کارگیری عملیات مدیریت آبخیزداری [1](WMP) در حوضه‌ی آبخیز کوشک‌آباد واقع در استان خراسان رضوی در ایران (85 کیلومتر مربع) می‌باشد. هدف اصلی از این تحقیق ارزیابی عواملی است که در میزان مشارکت مردم در ایران تأثیر‌گذار است. جمعیّت کل کشاورزان منطقه‌ی حوضه‌ی آبخیز مورد مطالعه (n=1250) است که از بین آنها 200 نفر با روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی شده‌ی تصادفی (n=200)  انتخاب شده است. در واقع، این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین آگاهی از عملیات آبخیزداری (WMP) و سطح مشارکت در WMP در ایران طراحی شده است. به منظور دستیابی به این هدف، پژوهش مقطعی صورت گرفت. داده‌های آن نیز از طریق مصاحبه‌ی حضوری از افراد ساکن در شش دهکده‌ی زیر حوضه‌ی سد کارده- ایران جمع‌آوری گردید. مقیاس دانش و مشارکت در عملیات مدیریت آبخیزداری به ترتیب 0.90 و 0.92 می‌باشد. یافته‌ها نشان می‌دهند که حدود نیمی از کشاورزان، دانش عملیات مدیریت آبخیزداری را دارند و سطح مشارکت در این عملیات متوسط بوده و رابطه‌ای مثبت و معنی‌دار بین دانش کشاورزان از عملیات مدیریت آبخیزداری وجود دارد. هرچند، طبق یافته‌ها، سطح مشارکت اجتماعی افراد بیش از مشارکت اقتصادی و زیست‌محیطی می‌باشد. بعلاوه، نتایج روشن می‌کند که سطح دانش پاسخ‌گویان از این عملیات کم تا متوسط بوده و مشارکت در آن ارتباطی مثبت و معنی‌دار با دانش آن عملیات دارد (r=0.611, P=0.000). [1]-WMP(Watershed Management Program)