ارزیابی اثرات مهارکنندگی و کشندگی عصاره‌های آبی، اتانولی و هیدروالکلی اندام‌های هوایی گیاه سالویا خراسانیکا علیه برخی باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت در شرایط آزمایشگاهی

چکیده زمینه و هدف: گسترش مقاومت باکتریایی به آنتی‌بیوتیک‌ها منجر به افزایش تمایل به توسعه ترکیبات جدید آنتی‌میکروبی مؤثرتر و بدون سمّیت شده است. در این مطالعه اثرات مهارکنندگی و کشندگی عصاره‌های آبی، اتانولی و هیدروالکلی اندام‌های هوایی گیاه سالویا خراسانیکا (Salvia chorasanica) علیه لیستریا مونوسیتوژنز، باسیلوس سرئوس، سالمونلا تیفی و اشرشیاکلی O157 بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه از آزمون انتشار دیسک به روش کربی - بوئر جهت ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی استفاده گردید. در این روش، باکتری در محیط کشت مولر هینتون آگار    به‌صورت چمنی کشت داده شد. جهت تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی از روش میکرودایلوشن باElisa  و افزودن معرف تری‌فنیل تترازولیوم کلراید استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون دانکن (Duncan) در سطح 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بیشترین قطر ‌هاله بازداری در روش انتشار در آگار مربوط به عصاره هیدروالکلی اندام‌های هوایی سالویا خراسانیکا علیه باکتری گرم مثبت باسیلوس سرئوس بود. میزان MIC محاسبه‌شده در مورد عصاره‌های هیدروالکلی بر باکتری‌های گرم مثبت، معادل 30 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر تعیین شد که این میزان در میان دیگر MIC‌های اندازه‌گیری‌شده، کمترین مقدار بود. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، باکتری‌های گرم منفی در مقایسه با باکتری‌های گرم مثبت، مقاومت بیشتری در برابر عصاره‌های مختلف اندام هوایی گیاه سالویا خراسانیکا از خود نشان می‌دهند، به‌طوری‌که باکتری سالمولا تیفی به‌عنوان مقاو‌م‌ترین باکتری در میان باکتری‌های موردآزمون شناخته شده است.