ارزیابی اثرات تیمارهای کنترل علف‌های‌هرز و تراکم بوته بر رشد و عملکرد عدس

در این پژوهش اثر تیمارهای کنترل علف‌های‌هرز و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد عدس و کارایی کنترل علف‌های‌هرز مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به‌صورت طرح کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در کرج در سال 87-1386 انجام شد. عامل اصلی شامل تیمارهای شیمیایی کنترل علف‌های‌هرز که از علف‌کش‌های تریفلورالین به‌علاوه وجین، علف‌کش آلاکلر، تیمار وجین کامل و تیمار شاهد (بدون کنترل) بودند. فاکتور فرعی شامل 4 سطح تراکم بوته (80، 160، 240 و 320 بوته در مترمربع) بود. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای کنترل علف‌های‌هرز بر عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و بر شاخص برداشت معنی‌دار بود. تیمار تراکم بوته نیز بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد شاخه فرعی و تعداد غلاف در بوته تأثیر معنی‌داری داشت به‌طوری‌که با افزایش تراکم بوته عدس در واحد سطح، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت افزایش یافت. با توجه به تأثیر معنی‌دار تیمار تراکم بوته بر وزن خشک و کارایی کنترل علف‌های‌هرز در این آزمایش، مشاهده شد که با افزایش تراکم بوته در واحد سطح کارایی کنترل علف‌های‌هرز افزایش یافت به‌نحوی‌که بهترین سطح کارایی در تراکم 320 بوته به‌دست آمد. در بین تیمارهای کنترل علف‌هرز، تیمار وجین کامل و علف‌کش آلاکلر از نظر کارایی کنترل علف‌های‌هرز بهتر بودند.