ارزیابی آسیب‌پذیری تأسیسات آب‌رسانی با روش تلفیقی AHP و RAMCAP

تأمین و توزیع آب آشامیدنی جزء سرمایه‌ها و زیرساخت‌های کلیدی هر کشوری است و در مقابل حملات تروریستی آسیب‌پذیر هستند. دسترسی به آب آشامیدنی سالم، یکی از نیازهای حیاتی جوامع است. با توجه به اهمیت تأسیسات آب‌رسانی، گاهی در عملیات خرابکاری توسط دشمن، این تأسیسات به‌عنوان مراکز استراتژیک مورد هدف قرار می‌گیرند که ممکن است منجر به آسیب جدی به جامعه و گاهی ایجاد بحران‌های امنیتی شوند. با توجه به این مسئله در این پژوهش با ارائه روش تلفیقی تجزیه و تحلیل و مدیریت ریسک برای حفاظت از دارایی های حیاتی(RAMCAP) و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) کل زیرساخت آبی شهر تهران شامل سدها، تصفیه‌خانه‌ها، مخازن ذخیره، چاها، تلمبه‌خانه‌ها و شبکه توزیع ازلحاظ آسیب‌پذیری بررسی شد. پژوهش حاضر در زمره تحقیقات کاربردی (نوع توسعه‌ای) بوده و در این مسیر از روش پرسشنامه (کمی) جهت گردآوری و تحلیل اطلاعات استفاده گردیده و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. نتایج نشان می‌دهد، از تأسیسات اصلی شناسایی شده سامانه آب‌رسانی شهر تهران، بر طبق معیارهای شاخص قابلیت کشف و شناسایی، شاخص قابلیت دسترسی به هدف، شاخص ضعف بخش (آسیب‌پذیری در برابر تسلیحات نظامی)، شاخص قابلیت بازسازی، شاخص آسیب‌های ثانویه ( مقدارتأثیرات سراسری در تولید برق، آب و تهدید جانی)، شاخص اثرات هم‌افزا، بیشترین آسیب‌پذیری مربوط به سد لتیان با عدد آسیب‌پذیری 0858/0 است و سد امیرکبیر با عدد آسیب‌پذیری 0779/0و سد طالقان با عدد آسیب‌پذیری 0721/0در رده‌های بعدی این ارزیابی قرار گرفتند. کمترین آسیب‌پذیری نیز براساس معیارهای تعریف شده مربوط به مخازن ذخیره و شبکه توزیع با عدد آسیب‌پذیری به ترتیب 0133/0 و 0063/0 می‌باشد.