ارتباط بین مصرف خانگی روغن‌های گیاهی با بیومارکرهای مربوط به التهاب سیستمیک و اختلال در عملکرد اندوتلیال در زنان

سابقه و هدف: : بخش عمده اطلاعات موجود در مورد اثرات مضر چربی‌های ترانس بر سلامتی، از مطالعاتی به دست آمد. که در جوامع غربی انجام شده است؛ داده‌های اندکی در این زمینه در خاور میانه موجود است. هدف بررسی حاضر، مطالعه ارتباط میان مصرف روغن‌های گیاهی هیدروژنه و روغن‌های گیاهی مایع با سطح مارکرهای التهابی در زنان معلم تهرانی 40 تا 60 ساله بود. مواد و روش‌ها: دریافت‌های غذایی معمول 486 خانم سالم با استفاده از پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک FFQ بررسی شد. روغن‌های گیاهی هیدروژنه (که معمولا ً برای پخت غذا در ایران استفاده می‌شود) به عنوان گروه PHVO (partially hydrogenated vegetable oil) و روغن آفتابگردان، ذرت، کانولا، سویا و زیتون به عنوان گروه روغن‌های مایع (non-HVO) در نظر گرفته شدند. نمونه‌های خون ناشتا برای اندازه‌گیری مارکرهای التهابی گردآوری و قد و وزن افراد اندازه‌گیری شد. یافته‌ها‌: دریافت‌های روزانه PHVO و non-HVO (که از نظر انرژی تعدیل شده بودند، به ترتیب 11±23 و 10±22 گرم در روز (انحراف معیار±میانگین) بودند. بعد از کنترل عوامل مخدوش‌کننده، غلظت پلاسمایی CRP در زنانی که در بالاترین پنجک دریافت PHVO قرار داشتند، بیشتر بود. بعد از تعدیل این عوامل، غلظت پلاسمایی C‏RP )درصد تفاوت نسبت به پایین‌ترین پنجک : 45% 01/0>P)، اینترلوکین6 (درصد تفاوت نسبت به پایین‌ترین پنجک : 72% ، 05/0pp) و soluble intercellular adhesion molecule-1(1-:sICAM درصد تفاوت نسبت به پایین‌ترین پنجک: 22% ، 01/0>p) در زنانی که در بالاترین پنجک دریافت PHVO قرار داشتند، نسبت به زنانی که در پایین‌ترین پنجک بودند، بیشتر بود. در مقابل، غلظت CRP (درصد تفاوت بین بالا‌ترین و پایین‌ترین پنجک: 23% ، 05/0 (P=، TNF-α(درصد تفاوت بین بالا‌ترین و پایین‌ترین پنجک: 29% ، 01 /0 P