ارتباط برخی از خصوصیات جمعیت شناختی مادر در دوران بارداری با کم‌وزنی بدو تولد در ایران: یک مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل

مقدمه: کم‌وزنی بدو تولد نوزادان یکی از جدی‌ترین مسائل و مشکلات بهداشتی بسیاری از جوامع به خصوص جوامع در حال توسعه و دومین عامل مرگ‌و‌میر نوزادان است که تحت تأثیر عوامل خطر متعددی به خصوص در دوران بارداری قرار دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط عوامل مادری و نوزادی طی بارداری با کم‌وزنی بدو تولد به صورت فراتحلیل در ایران انجام شد. روش‌‌کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل طی جستجو در بانک‌های اطلاعاتی SID،Medlib ،Irandoc ، Magiran، Scopus، Google scholar،Pubmed  و  ISIو با استفاده از واژگان ‌کلیدی کم وزنی بدو تولد، نوع زایمان، افزایش وزن دوران بارداری، شاخص توده‌بدنی، Birth order و ترکیبات آن‌ها، تمام مقالات مرتبط بین سال‌های 1375 تا 1395 استخراج شدند. نتایج مطالعات با استفاده از نرم‌افزار STATA (نسخه 2/11) و SPSS (نسخه 16) با هم ترکیب شدند. یافته‌ها: تعداد ۲2 مقاله با حجم نمونه 34591 نفر وارد مطالعه شدند. وزن‌گیری مادر در دوران بارداری (13/3:OR، 32/8-18/1: 95% CI)، شاخص توده‌بدنی مادر (19/2:OR، 46/3-33/1: 95% CI)، فاصله بین بارداری (13/2:OR، 75/2-65/1: 95% CI) و رتبه تولد (3/1:OR، 49/1-14/1: 95% CI)ارتباط آماری معنی‌داری با کم وزنی بدو تولد داشتند. نتیجه‌گیری: وزن‌‌‌گیری نا‌مناسب مادر طی بارداری، شاخص توده بدنی زیر 18 در مادر، فاصله تولد کمتر از 2 سال و رتبه تولد نوزاد کمتر از 3 باعث افزایش تولد نوزاد کم‌وزن می‌شود. با توجه به اینکه این عوامل خطر قابل تعدیل می‌باشند، لذا توصیه می‌شود با ارائه دستورالعمل‌های مناسب توسط مسئولین ذیربط تولد نوزاد کم‌وزن را در کشور کاهش داد.