ارائه مدل پیش بینی تعداد تصادفات حمل و نقل کالا مشتمل بر فوتی و جرحی با استفاده از برنامه ریزی ژنتیک

امروزه به دلیل اهمیت یافتن حمل‌ونقل در کشورهای رو به توسعه، پرداختن به مباحث مرتبط با برنامه‌ریزی ایمنی حمل‌ونقل نیز اهمیت زیادی پیداکرده است. یکی از موضوعات مهم در مبحث برنامه‌ریزی ایمنی، همگام‌سازی برنامه‌ریزی ایمنی با مراحل برنامه‌ریزی حمل‌ونقل است و پیش‌بینی تصادفات در مقیاس کلان از مؤلفه‌های آن به شمار می‌رود. هدف از انجام این پژوهش ارائه یک مدل ریاضی برای پیش‌بینی تعداد تصادفات شدید حمل‌ونقل جاده‌ای کالا هم گام با برنامه‌ریزی حمل‌ونقل و تعیین مناسب‌ترین مرحله برنامه‌ریزی برای ساخت مدل‌های پیش‌بینی تصادفات در سطح کلان است. در این مقاله با بررسی عوامل اثرگذار بر تصادفات، مدل کلان با استفاده از روش برنامه‌ریزی ژنتیک ارائه‌شده است. به این منظور از اطلاعات سال‌های 1390 تا 1393 به‌عنوان داده‌های پایه و از آمار سال 1394 برای اعتبارسنجی مدل استفاده‌شده است و بر اساس داده‌های هریک از مراحل برنامه‌ریزی، مدل‌های جداگانه‌ای ساخته‌شده و پس از مقایسه بین آن‌ها مدل مبتنی بر متغیرهای تولید سفر به‌عنوان مدل بهینه شناسایی و انتخاب‌شده است. نتایج نشان داده است از بین داده‌های چهارگانه متناظر با مراحل برنامه‌ریزی حمل‌ونقل، متغیرهای مرحله تولید سفر مناسب‌ترین گروه داده‌ها برای ساخت مدل پیش‌بینی تصادفات حمل‌ونقل جاده‌ای کالا در سطح کلان هستند.