ارائه الگو برای رهبری اصیل دراستادان با رویکرد انسان گرایی در سازمان های آموزش عالی

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگو رهبری اصیل استادان با رویکرد انسان‌گرایی در سازمان‌های آموزش عالی، انجام پذیرفت. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بنیادی بود. همچنین روش پژوهش از نظر شیوه جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی-پیمایشی بود و از نظر نوع داده‌ها، روش پژوهش ترکیبی از نوع اکتشافی بود. جامعۀ آماری در بخش کیفی پژوهش، خبرگان جامعۀ علمی دانشگاهی و مسئولین دانشگاهی بودند که با استفاده از اصل اشباع نظری و نمونه گیری هدفمند، تعداد 20نفر برای این بخش انتخاب شدند. جامعۀ آماری بخش کمی این پژوهش، اعضای هیات علمی دانشگاه‌ علوم پزشکی ایران به تعداد 951 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 275 نفر به عنوان نمونه ec0 تعیین و در نظر گرفته شد. لازم به ذکر است که افراد در بخش کمی با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و نسبتی، انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق مرور مبانی نظری، مصاحبه عمیق و پرسشنامه های محقق ساخته انجام پذیرفت. روایی و پایایی ابزار، همگی مورد تایید قرار گرفت. روش تحلیل داده‌ها در بخش کیفی کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه‌پردازی داده بنیاد بود. در بخش کمی، از آزمون‌هایی همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل عاملی اکتشافی بهره گرفته شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که مولفه های تشکیل دهنده رهبری اصیل با رویکرد انسان گرایی در سازمان‌های آموزش عالی شامل، مولفه های خودآگاهی، پردازش متعادل اطلاعات، شفافیت در روابط، عدالت درون سازمانی، فرهنگ سازمانی، حمایت سازمانی و... بود.