اثر پلی‌‌آمین‌‌ها و هیومیک‌اسید بر رشد، عملکرد و غلظت عنصرهای معدنی در شاخساره و ریشه توت‌فرنگی

تنش شوری یکی از مهم‌‌ترین عامل‌های تهدید کننده و کاهنده رشد و بهره‌‌وری گیاهان است، که اثرهای بسیار نامطلوبی بر تولید و رشد گیاهان در کشاورزی می‌‌گذارد. توت‌‌فرنگی یک گونه حساس به شوری می‌‌باشد و هدف از انجام این پژوهش استفاده از ترکیب‌های پلی‌‌آمین‌‌ و هیومیک‌اسید در کاهش اثرهای منفی تنش شوری بر رشد و عملکرد گیاه توت‌فرنگی رقم آروماس بود. بدین‌منظور آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در یک گلخانه تجاری مجهز به سیستم هیدروپونیک (آب‌کشت) با محیط کشت کوکوپیت و پرلایت (به نسبت مساوی) در شهر یاسوج انجام شد. فاکتور اول پلی‌‌آمین‌‌ها در پنج سطح پوتریسین صفر، 500، 1000 و اسپرمیدین 500 و 1000 میلی‌‌گرم در لیتر و فاکتور دوم هیومیک‌اسید در دو سطح صفر و 5 در هزار بود. در مدت آزمایش، کلیه بوته‌‌ها با محلول 40 میلی‌‌مولار کلریدسدیم آبیاری شدند. نتیجه‌ها نشان داد که شوری اثر معنی‌‌داری بر کاهش ویژگی‌های رشدی گیاه توت‌فرنگی داشت. کاربرد هیومیک‌اسید و پلی‌‌آمین‌‌ها باعث کاهش اثرهای منفی تنش شوری و بهبود ویژگی‌های کمی توت‌فرنگی شد. کاربرد پلی‌‌آمین‌‌ها و هیومیک‌اسید باعث افزایش غلظت عنصرهای آهن، کلسیم و پتاسیم در برگ توت‌فرنگی در شرایط تنش شوری شد. هم‌‌چنین کاربرد هیومیک‌اسید و پلی‌آمین‌ها باعث کاهش جذب سدیم در برگ و ریشه توت‌فرنگی شد. نتیجه این آزمایش نشان داد که شوری باعث کاهش ویژگی‌‌های رشدی گیاه توت‌فرنگی می‌‌شود، ولی کاربرد پوتریسین و اسپرمیدین 500 میلی گرم در لیتر و هیومیک‌اسید 5 در هزار می‌تواند اثرهای نامطلوب شوری را کاهش دهد و باعث افزایش ویژگی‌های رویشی و زایشی و مقدار جذب عنصرهای معدنی در گیاه توت‌فرنگی زیر تنش شوری شود.