اثر فعالیت ورزشی مقاومتی بر سطوح سرمی کاردیوتروپین-1، هیپرتروفی بطن چپ و فشارخون در زنان سالمند مبتلا به پرفشارخونی

مولکول کاردیوتروپین-1 (CT-1) در هیپرتروفی آسیب زا مؤثر می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 12 هفته فعالیت ورزشی مقاومتی بر سطوح سرمی کاردیوتروپین-1، هیپرتروفی بطن چپ و فشارخون در زنان سالمند مبتلا به پرفشارخونی بود. جامعه آماری پژوهش، زنان سالمند مبتلا به پرفشارخونی شهر شیراز بود. بیمارانی که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند به عنوان داوطلب انتخاب شدند. در این مطالعه 40 زن سالمند با دامنه سنی 50 تا 70 سال انتخاب و بر اساس درصد چربی(20درصد) و شاخص توده بدنی( 26kg.m2 ) به دو گروه 20 نفره (کنترل و آزمایش) تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته اجرا گردید. گروه کنترل نیز در این مدت هیچگونه برنامه تمرینی انجام ندادند. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین پیش‌آزمون- پس‌آزمون کاردیوتروپین-1 (0/02=p) و فشارخون دیاستولیک در گروه تمرین مقاومتی وجود دارد (0/04=p). همچنین بین پس‌آزمون‌های ضخامت دیواره بطن چپ (0/01=p) تفاوت معنادار وجود داشت. افزایش CT-1 در پژوهش حاضر، به احتمال زیاد اثر زمان فعالیت ورزشی در درازمدت است. فعالیت ورزشی مقاومتی منجر به افزایش سطوح کاردیوتروپین-1 شده و این افزایش می‌تواند در بازسازی و هیپرتروفی قلبی بسیار مؤثر ‌باشد.استفاده از این نوع برنامه تمرینی، به افرادی که بیماری مشابه آزمودنی های پژوهش دارند، پیشنهاد می‌شود.