اثر عصاره متانولی بذر خارمریم بر میزان گلوکز، شاخص‌های اکسایشی و فاکتورهای بیوشیمیایی در سرم موش‌های صحرایی دیابتی نر ویستار

اهداف: دیابت یک اختلال متابولیک است که منجر به افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی می‌شود. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثرات عصاره متانولی بذر خارمریم بر سطح گلوکز، شاخص‌های اکسیداتیو و فاکتورهای بیوشیمیایی در موش‌های صحرایی دیابتی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار به‌طور تصادفی به چهار گروه 6تایی؛ کنترل سالم (کنترل‌منفی)، کنترل دیابتی بدون تیمار با عصاره (کنترل‌مثبت) و دو گروه دیابتی تحت تیمار با دو دوز 150 و 100میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره متانولی تقسیم شدند. القای دیابت با استفاده از داروی استرپتوزوتوسین به‌صورت تک‌دوز و داخل‌صفاقی به‌میزان 60میلی‌گرم بر کیلوگرم صورت گرفت و پس از مشاهده علایم دیابت تیماره عصاره‌ها به‌مدت 4 هفته به‌صورت روزانه و داخل‌صفاقی انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: تیمار با عصاره متانولی بذر خارمریم سبب کاهش وزن، سطح گلوکز خون، کلسترول، مالون‌دی‌آلدئید و پروتئین کربونیل و افزایش میزان HDL و فعالیت آنزیم پاراکسوناز در گروه‌های تیمار نسبت به گروه کنترل دیابتی شد که موثرترین غلظت عصاره در کاهش کلسترول، گلوکز، پروتئین کربونیل، مالون‌دی‌آلدئید و افزایش فعالیت آنزیم پاراکسوناز 150میلی‌گرم بر کیلوگرم و موثرترین غلظت در افزایش HDL و وزن 100میلی‌گرم بر کیلوگرم بود (05/0p<). نتیجه‌گیری: تزریق عصاره متانولی بذر گیاه خارمریم سبب ایجاد تغییرات مثبت در شاخص‌های اکسیداتیو و فاکتورهای بیوشیمیایی در موش‌های صحرایی دیابتی می‌شود.