اثر روزه‌داری ماه رمضان بر کنترل قند و لیپید و موارد هایپوگلیسمی در بیماران دیابتی تحت درمان با متفورمین

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی قند، لیپید و تعداد موارد هایپوگلیسمی در  بیماران دیابتی نوع 2 تحت درمان با  متفورمین حین روزه­داری در ماه رمضان می­باشد. روش بررسی: یک­ماه قبل از ماه رمضان 30 بیمار دیابتی نوع 2 واجد شرایط ورود به مطالعه تحت درمان قبلی متفورمین بایا بدون گلوتازون و آکاربوز وارد مطالعه شدند. پرسش­نامه فردی در ابتدای بررسی تکمیل و به بیماران توصیه شد که در ماه رمضان موارد هپیوگلیسمی را جهت اطلاع یادداشت نمایند. جمع­آوری نمونه­های خونی جهت اندازه­گیری قند خون(FBS)، هموگلوبین گلیکوزیله(HbA1C)، فروکتوزآمین، کلسترول تام، لیپوپروئتین با دانسیتۀ پایین (LDL)، لیپوپروئتین با دانسیتۀ بالا (HDL) و میزان تری­گلیسرید، 4 روز قبل و بعد از رمضان انجام شد. وزن، BMI، فشار خون سیتولی و دیاستولی قبل و بعد از رمضان تعیین گردید. یافته­ها: از مجموع 30 نفر گروه مطالعه، 9 نفر مرد (30%) و 21 نفر زن (70%) بودند. به­جز یک نفر، 29 نفر تمام ماه رمضان را روزه گرفتند. میانگین سنی 2/8+6/52 سال بود، کمترین سن 37 سال و بیشترین 65 سال بود. میانگین کلی وزن قبل و پس از رمضان به ترتیب 7/10+2/68 و 2/10+6/67 کیلوگرم بود که تغییرات وزن کاهش معنادار داشت (04/0=P). تغییرات BMI، FBS، HbA1C، فروکتوز آمین، کلسترول تام، تری­گلیسرید، کلسترول LDL، کلسترول HDL و میانگین فشار خون سیتولیک و دیاستولیک معنادار نبود. موارد هیپوگلسیمی 3 نفر بود که شدید نبود. نتیجه­گیری: روزه­داری ­اثر قابل ملاحظه­ای در کنترل گلیسمیک و لیپید  بیماران  تحت درمان با متفورمین ندارد. هیپوگلیسمی شدید در­ طی روزه­داری دیده نشد، ولی به­عنوان یک عارضه باید مد نظر باشد.