اثر دُز پرتوزا و لیزر فروسرخ بر الیکوت‌‌های کناری در هنگام اندازه‌گیری سن نمونه‌‌های گلباف به روش رخشانی پس از فروسرخ

مقاله پیش رو عرضه کننده قسمتی از تحقیقاتی است که به‌منظور اندازه‌گیری سن نمونه‌‌های برداشت شده از دریاچه قدیم گلباف صورت گرفته است و می‌‌توان به کمک آنها سن فعال بودن آن دریاچه و فعالیت گسل گوک را برآورد کرد. به‌منظور اندازه‌گیری سن نمونه‌‌ها به روش رخشانی (لومینسانس) تحریک شده با نور، به دو پارامتر دُز معادل دُز طبیعی و دُز سالانه نیاز است. برای اندازه‌گیری دُز معادل از روش سار استفاده شد. در ابتدا توانایی این روش در بازیابی دُز مشخصی که در آزمایشگاه به نمونه داده شد بررسی شد. در هنگام بازیابی دُز مشخص آزمایشگاهی، میزان به‌دست آمده حدود 20% بیش از دُز اِعمال شده در آزمایشگاه بود. موضوع تحت تحقیق قرار گرفت. عوامل روش‌شناختی برای تعیین دُز معادل، فرایندهای فیزیکی موثر بر سیگنال رخشانی و موارد فنی مورد بررسی دقیق قرار گرفت. توانایی روش سار در اندازه‌گیری و تصحیح تغییر حساسیت در اثر دُز و گرما و نور بررسی شد. میزان سیگنال رخشانی در نخستین اندازه‌گیری، حدود 40% بیش از سیگنال سایر اندازه‌گیری‌‌های بررسی تغییر حساسیت بود. این پدیده غیرقابل انتظار و نامانوس بود. لذا آزمایش‌هایی طراحی و مواردپیش‌گفته مورد تفحص قرار گرفت. این مقاله به توضیح کامل این تحقیق می‌‌پردازد و نشان می‌‌دهد پس از بررسی‌های گوناگون متوجه شدیم که موارد پیش‌گفته چگونه در اثراِعمال دُز پرتوزا و لیزرفروسرخ بر الیکوت­های کناری اثر گذاشته است؛ یعنی الیکوت موردنظر، ناخواسته تحت‌تاثیر دُز و نور قرار گرفته است. با قرار دادن دو در میان الیکوت‌‌ها این پدیده غیر متعارف حذف شد و روش سار با موفقیت توانست دُز مشخص آزمایشگاهی را بازیابی کند.