اثر تجویز طولانی مدت نیترات سدیم با دوزهای بالا بر شاخص‌های چاقی در موش‌های صحرایی ماده

مقدمه: با وجود شیوع بالاتر چاقی در زنان، اثرات ضد چاقی نیترات، بیشتر در حیوانات نر و عمدتاً با دوزهای پایین و با مدت زمان کوتاه انجام شده است. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات تجویز طولانی مدت (6 ماه) نیترات سدیم با دوزهای بالا بر شاخص ­های چاقی در موش صحرایی ماده بالغ سالم می­باشد. مواد و روش ­ها:  موش­ های صحرایی ماده از نژاد ویستار به 3 گروه (10 سر در هر گروه) تقسیم شدند: گروه شاهد که آب آشامیدنی و دو گروه آزمون که به ترتیب آب آشامیدنی حاوی 250 و 500 میلی­گرم در لیتر نیترات سدیم به مدت 6 ماه دریافت کردند. وزن بدن، دریافت غذا و مصرف آب به صورت هفتگی اندازه ­گیری شد. طول بدن، نمایه­ی توده بدنی (BMI)، شاخص لی، اندازه دور شکم و دور قفسه سینه هر دو ماه یک ­بار اندازه­ گیری شد. وزن بافت چربی سفید (WAT) و بافت چربی قهوه­ای (BAT) و شاخص آدیپوسیتی در پایان مطالعه تعیین شد. یافته‌ها:  تجویز نیترات تأثیری بر دریافت غذا در موش ­های صحرایی ماده نداشت، اما باعث افزایش معنی‌دار مصرف آب گردید (0/001P<). وزن بدن و فاصله بینی تا مقعد در گروه­ های آزمون تفاوت معنی­ داری نسبت به گروه شاهد نداشت. در انتهای مطالعه، در موش­ های تحت درمان با نیترات BMI (23 درصد)، شاخص لی (7 درصد)، شاخص آدیپوسیتی (36 درصد)، وزن WAT  و هم‌چنین اندازه دور شکم (5 درصد) و دور سینه (6 درصد) نسبت به گروه شاهد، به صورت معنی‌دار پایین­ تر بود. وزن BAT در انتهای مطالعه، در ناحیه بین کتف (0/02±0/23 و ،0/03±0/39 و 0/02±0/32 گرم به ترتیب در گروه کنترل و نیترات با دوز 250 و 500 میلی‌گرم در لیتر) و ناحیه زیر بغل (0/03±0/24 و ،0/02±0/33و 0/03±0/30 به ترتیب در گروه کنترل و نیترات با دوز 250 و 500 میلی‌گرم در لیتر) نیز به صورت معنی‌دار بالاتر از گروه کنترل بود. نتیجه‌گیری: تجویز نیترات باعث جلوگیری از افزایش آدیپوسیتی در موش ­های صحرایی ماده بالغ سالم گردید. این اثرات مفید می­ تواند ناشی از افزایش قهوه ­ای شدن بافت چربی باشد.