اثر برند بر رفتار سرمایه گذار و ریسک درک شده بعنوان متغیر میانجی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تأثیر ارزش ویژه برند سرمایه گذار-مدار، بر قصد سرمایه گذار به سرمایه گذاری و نقش ریسک درک شده بعنوان متغیر میانجی در این رابطه است، در پژوهش حاضر به تبعیت از ارزش ویژه برند مشتری- مدار آکار، از مدل ارزش ویژه سرمایه گذار –مدار، استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش جوانانِ تحصیلکرده در یکی از دانشگاه های ایران  است. نتایج برخی از مطالعات بیانگر آنند که، جوانان بر تصمیمات حساس خانواده ها و خرید آنها تأثیر می گذارند، این جنبه مورد علاقه برنامه ریزان شرکتی برای کسب وجوه مالی از بازارهای سرمایه بوده، تا بدانند چه چیزهایی در قلمرو مدیریتی بر تصمیمات سرمایه گذاری جوانان تأثیر می گذارد، و اینکه آیا می توان آنان را بعنوان سرمایه گذاران بالقوه، یا عامل موثر در تصمیمات سرمایه گذاری خانوداه ها به حساب آورد. بر این اساس در این پژوهش تعداد 69 دانشجوی مقطع دکتری از دانشگاه علامه طباطبایی در سال 1396 خورشیدی با نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند، و رفتار آنان در سرمایه گذاری بررسی شد. در این مطالعه، تأثیر ارزش ویژه برند سرمایه گذار-مدار، بر قصد سرمایه گذار به سرمایه گذاری، و نقش ریسک درک شده بعنوان متغیر میانجی، بوسیله روش مدل سازی معادلات ساختاری-حداقل مربعات جزئی، مورد مطالعه واقع شد. یافته ها حاکی از آن است که، ارزش ویژه برند سرمایه گذار-مدار بر قصد سرمایه گذاری بطور مستقیم و غیر مستقیم، از طریق ریسک درک شده بعنوان متغیر میانجی تأثیر می گذارد. نتایج پژوهش می تواند برای سیاست گذاران حوزه مالی و سرمایه گذاری، بعنوان نقشه راهی در جهت برنامه ریزی های آتی آنها باشد.