اثر استرس آلودگی صوتی در دوران بارداری بر تکوین تشریحی و عمل‌کردی قشر مخ نوازدان در موش‌های کوچک آزمایشگاهی

  سابقه و هدف: اثر استرس بر تغییر فعالیت سیستم عصبی کاملاً آشکار است که ممکن است به دلیل تغییر ایجاد شده در ساختمان قشر مخ باشد. در این تحقیق، اثر استرس صدا در مادران باردار بر تغییر ساختمان و عمل‌کرد قشر مخ فرزندان نسل اول موش‌های کوچک آزمایش‌گاهی نژاد NMRI مورد بررسی قرار گرفته است.   مواد و روش ‌ ها: موش‌های ماده باردار از روز صفر بارداری به دو گروه تقسیم شدند. گروه کنترل بدون هیچ مداخله‌ای در محیط زندگی قرار داشتند ولی گروه آزمایش به مدت 15 روز در معرض استرس صدا (80 دسی‌بل، 5 دقیقه/روز) قرار گرفتند. پس از تولد، از هر گروه 6 سر جنین انتخاب و پس از کشته شدن، مغز آن‌ها فیکس و با استفاده از رنگ‌آمیزی هما توکسیلین ائوزین رنگ‌آمیزی شدند. نمونه‌ها با کمک نرم‌افزار موتیک ( MOTIC ) در موش‌های کنترل و آزمایش بررسی شد. بقیه جنین‌ها توسط مادران پرورش یافتند تا به سن بلوغ (22 گرم-8 هفتگی) برسند، سپس از آن‌ها تست‌های رفتاری مربوط به چپ یا راست برتری به هم‌راه تست حرکتی در محیط جدید به منظور بررسی عمل‌کرد قشر مخ انجام شد.   یافته ‌ ها: کاهش قطر قشر مخ و نیز کاهش قطر لایه‌های خارجی، میانی و داخلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل دیده شد. هم‌چنین، تعداد نورون‌ها در لایه‌های خارجی و میانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش ولی در لایه داخلی افزایش چشم‌گیری یافته بود. از نظر عمل‌کرد قشر مخ نیز افزایش در چپ برتری گروه آزمایش به‌خصوص در موش‌های ماده مشاهده شد. هم‌چنین فعالیت حرکتی خودبه‌خودی در محیط جدید در گروه آزمایش افزایش یافته بود. نتیجه ‌ گیری: این نتایج نشان‌دهنده مهار مهاجرت و ایجاد ارتباطات بین سلول‌های لایه داخلی قشر مخ به‌سمت لایه‌های میانی و خارجی در گروه آزمایش است. به عبارت بهتر، استرس صدا توانسته است که از تکامل قشر مخ در نسل بعدی ممانعت کند