اثربخشی ذهن‌آگاهی بر کیفیت زندگی و سبک‌های مقابله‌ای مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

مقدمه: اختلالات طیف اتیسم یکی از اختلالات دوران کودکی است که تاثیرات شدیدی بر زندگی و سلامت روانی اجتماعی خانواده بر جا می‌گذارد. از جمله آن‌‌ها می‌توان به سطوح بالای اضطراب، استرس، انزوا و بلاتکلیفی والدین و دیگر اعضای خانواده اشاره نمود. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ذهن‌آگاهی بر کیفیت زندگی و سبک‌های مقابله‌ای مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم انجام گردید. روش: در این مطالعه شبه‌آزمایشی تعداد سی نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم که در مرکز توانبخشی کودکان آفتاب شهر قدس دارای پرونده بوده و تحت آموزش و حمایت قرار داشتند، انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. بعد از انجام پیش‌آزمون و شرکت گروه آزمایش در هشت جلسه ذهن‌آگاهی از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. در این پژوهش، پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 و سبک‌های مقابله‌ای لازاروس مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق روش‌های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره) و به کمک نرم افزار تحلیل آماری SPSS23 انجام گردید. نتایج: نتایج به‌دست آمده از تحلیل داده‌ها نشان از تاثیر مثبت و معنی‌دار ذهن‌آگاهی بر روی کیفیت زندگی و سبک‌های مقابله‌ای مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم داشت.(05/0>P) بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد ذهن‌آگاهی موجب ارتقای کیفیت زندگی و بهبود سبک‌های مقابله‌ای مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم می‌شود، لذا با تکیه بر این یافته‌ها اجرای این سبک از مداخله در مراکز مشاوره وکلینیک‌های مددکاری اجتماعی و بهزیستی توصیه می‌گردد.